บทที่5.2

1134 คำ

“ผมเห็นรอยแดงที่ข้อเท้าพี่สาวด้วยครับ โดนรัดนาน ๆ มันไม่ดีนะ” ฉันมองหน้าเขา “เฮียนิสัยไม่ดีเลย เวลาชอบใคร ก็ทำอะไรแปลก ๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจ” “มันไม่ได้ชอบฉัน” ฉันแก้ไขความเข้าใจผิด ดูยังไงสิ่งที่เตโชทำก็ไม่เข้าข่ายรักใคร่พิศวาส “นี่แหละครับชอบของเฮีย เฮียมันประหลาด” “...” พูดยังไงฉันก็ไม่ฟัง เพราะสิ่งที่ฉันเจอ...ไม่มีใครเข้าใจ หลายชั่วโมงผ่านไป “ฮ้าว...” เงินอ้าปากหาว...นอนแผ่บนพื้นพร้อมหลับได้ทุกเมื่อ ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่ไปนอนดี ๆ ขึ้นชื่อว่ารู้จักกับเตโช แถมยังดูสนิทสนมกันขนาดนี้ นอนบนเตียงหรือโซฟาดี ๆ เขาก็คงไม่ว่า “ไปนอนสิ” ฉันสังเกตเงินมาตลอด เขาเอาแต่ชวนฉันคุย พูดไปก็หาวนอนไป นิสัยเหมือนเด็กสามขวบไม่มีผิด เด็ก... ให้ตายสิ อยู่ดี ๆ ก็อยากร้องไห้ “ไม่ได้ เฮียฝากพี่ไว้กับผม ผมจะหลับในหน้าที่ไม่ได้” เงินตะแคงมาทางนี้ “พี่สาวหิวไหม” สักพักเงินก็กระเด้งตัวขึ้นนั่ง แว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม