พี่เลย์เดินนำฉันไปยังชั้นสองของบ้าน และเปิดประตูห้องห้องหนึ่งก่อนจะหยุดเมื่อได้ยินเสียงของฉันท้วงขึ้น แล้วหันมามองฉันที่ยืนอยู่ทางด้านหลังของตัวเอง
“ถ้ามีอะไรจะคุยก็คุยตรงนี้ก็ได้ค่ะ ไม่เห็นต้องเข้าไปคุยในห้องเลย”
“ระวังตัวจังนะ” พี่เลย์ปล่อยมือออกจากลูกบิดประตูก่อนจะปิดมันไว้เหมือนเดิมแล้วเดินมาทางฉัน ทำให้ฉันรีบถอยหลังหนีเขาทันที
“คิดว่าฉันดูไม่ออกหรือไงว่าที่ผ่านมาเธอพยายามหลบหน้าฉัน”
“สรุป มะ มีอะไรจะคุยเหรอคะ” ฉันเม้มปากแน่น จู่ๆ หัวใจดวงน้อยมันก็พลันเต้นรัวขึ้นมาอีกครั้ง
“คิดจะหมั้นกับคนที่พ่อเธอบังคับ ?”
“ไอริสตอบไปแล้วไงคะ”
“ฉันอยากได้ยินเธอพูดต่อหน้าฉัน” น้ำเสียงและสีหน้าของพี่เลย์ทำเอาฉันต้องลอบกลืนน้ำลายหลายต่อหลายครั้ง
“ทะ ทำไมล่ะคะ”
พี่เลย์พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เมื่อได้ยินคำพูดของฉัน “บางครั้งเธอก็ดูเหมือนซื่อบื้อ แต่บางครั้งเธอก็ดูฉลาดทันคน”
ไม่พูดเปล่าพี่เล
