7 - จูบแรก….

669 คำ
ฉันส่งข้อความไปบอกเฮียคานส์ไว้ก่อนว่าจะแวะมาทำแผลให้พี่เลย์ที่คอนโดก่อนจะกลับบ้าน พร้อมกับบอกเหตุผลร่ายยาวเพื่อให้เฮียเข้าใจ ขืนบอกไปสั้นๆ ฉันเจอเฮียดุแน่ๆ ณ คอนโดพี่เลย์ พอเข้ามาในห้องพี่เลย์ก็ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาด้วยท่าทางหงุดหงิด ส่วนฉันก็มองหากล่องที่ใส่อุปกรณ์ทำแผล แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ “กล่องปฐมพยาบาลอยู่ไหนเหรอคะ ?” พี่เลย์ไม่ตอบอะไรแค่ชี้นิ้วบอก ทำให้ฉันมองเห็นกล่องปฐมพยาบาลที่มองหาอยู่นาน ฉันรีบเดินไปหยิบกล่องมา ก่อนจะถือมาวางตรงหน้าพี่เลย์แล้วรีบเปิดมันออกควานหาอุปกรณ์ล้างแผล กริ๊ง~ เสียงโทรศัพท์ของพี่เลย์ดังขึ้น พี่เลย์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดรับสาย ( ว่าไงเฮีย ) ฉันรู้ได้ทันทีว่าคนที่โทรมาหาพี่เลย์ต้องเป็นเฮียคานส์แน่ๆ ( เออเฮียรู้แล้ว ย้ำมากเดี๋ยวก็ทำจริงๆ แม่ง!!) ในขณะที่พูดโต้ตอบพี่เลย์มองใบหน้าของฉันอยู่แทบจะตลอดเวลา พี่เลย์กดวางสาย ก่อนจะมองฉันสายตาดุดัน “เฮียว่าไงบ้างคะ” “ยุ่งฉิบ!! เธอแม่งชอบหาเรื่องให้ฉันตลอดเวลาจริงๆ” “อะ ไอริสยังไม่ได้หาเรื่องอะไรเลยนะคะ” ฉันเม้มปากแน่น อะไรอีก ทำไมต้องบ่นฉันด้วย “จะทำแผลก็รีบๆ ทำ” ฉันลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเทน้ำยาล้างแผลใส่สำลี แล้วค่อยๆ ขยับตัวไปใกล้ๆ กับพี่เลย์ “ก้มหน้าลงมาหน่อยได้ไหมคะ” พี่เลย์ไม่พูดอะไรแต่เขาก็ยอมก้มหน้าลงมาเล็กน้อย ฉันใช้สำลีแตะลงไปบนรอยแผลที่พี่เลย์โดนขวดฟาดบริเวณหน้าเนินหน้าผาก “เจ็บไหมคะ” ฉันถามพี่เลย์ เพราะกลัวว่าเขาจะเจ็บ “ฉันไม่ได้สำออยขนาดนั้น” พี่เลย์ตอบแบบห้วนๆ “เหมือนจะเข้าลึกนะคะ” ฉันยื่นหน้าเข้าไปดูรอยแผลใกล้ๆ โดยไม่ทันคิดว่าในตอนนี้ใบหน้าของฉันและใบหน้าของพี่เลย์มันอยู่ใกล้กันมากเกินไปแล้ว สายตาของพี่เลย์ไม่ได้มองใบหน้าของฉัน แต่เขามองในระดับที่ต่ำลงมาอีกนิด นั่นคือระดับเดียวกับริมฝีปากของฉัน จู่ๆ พี่เลย์ก็ยกมือขึ้นมา ใช้นิ้วหัวแม่มือแตะลงมาบนริมฝีปากของฉัน การกระทำของพี่เลย์มันทำให้ฉันตัวแข็งทื่อ “เธอเคยจูบกับใครไหม ?” พี่เลย์ถามขึ้นในขณะที่สายตาคู่นั้นยังคงจ้องมองริมฝีปากของฉันอยู่ “มะ ไม่เคย…” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธรัวๆ “หึ!! งั้นฉันจะเป็นจูบแรกให้เธอดีไหม” “อื้อออ~” ฉันตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อถูกพี่เลย์กดริมฝีปากลงมาปิดปากของฉันเอาไว้ ความรู้สึกปวดหนึบบริเวณริมฝีปากเริ่มทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ ฉันใช้กำปั้นเล็กๆ ทั้งสองข้างทุบแผงอกแกร่งของพี่เลย์รัวๆ แล้วร้องท้วงในลำคอ “อื้อ อื้อ~!!” ถ้าพี่เลย์ยังไม่ผละริมฝีปากออกไปตอนนี้ฉันต้องขาดอากาศหายใจตายแน่ๆ ฉันทุบแผงอกพี่เลย์อีกครั้งให้แรงขึ้น และมันได้ผล พี่เลย์ผละริมฝีปากออก ทำให้ฉันถึงกับหอบหายใจออกมาหนักๆ “คนบ้า!! ทำอะไรคะ” ฉันพูดพลางยกมือขึ้นมาเช็ดปากตัวเอง แล้วมองหน้าพี่เลย์อย่างผิดหวัง “ก็เป็นจูบแรกให้เธอไง” พี่เลย์ยกยิ้มมุมปาก แล้วเอนตัวพิงแผ่นหลังกว้างไปกับโซฟา “อ่า!! ไม่คิดว่าเธอจะจูบไม่ได้เรื่องขนาดนี้” “……” ฉันเม้มปากแน่น มองพี่เลย์ด้วยความไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าตอนนี้เขาคิดอะไรอยู่กันแน่ “ทีหลังถ้ารู้ว่าเฮียหวง เธอก็ไม่ควรเสนอตัวมาที่ห้องฉันดึกๆ ดื่นๆ จำไว้!!”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม