“มาหาเมีย อยากกินเมีย” เจ้าพ่อค้าอาวุธตอบง่ายๆ สั้นๆ แต่ได้ใจความ และมันก็พลอยทำให้คนฟังกระดากอายทุกครั้งที่เขาเรียกเธอด้วยสรรพนามแสดงถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง ซ้ำยังต้องมารู้สึกร้อนฉ่าในช่องท้องไปกับประโยคท้ายอันมีความหมายโจ่งแจ้งชวนวาบหวาม
ฟรานเชเซียสมองใบหน้าชมพูระเรื่อราวคนละเมอ ยื่นปลายนิ้วไล้พวงแก้มสุกปลั่ง ก่อนจะเลยไปจับปอยผมนุ่มสลวยขึ้นมาจรดจมูกโด่งแล้วดอมดมอย่างอดใจไม่ไหว หลับตาซึมซับความหอมเข้าไปจนฉ่ำปอด เสียงครางงึมงำด้วยความพอใจที่เล็ดลอดออกมาจากปากหยักทำให้ทวิชาหลุดออกจากภวังค์ ปัดมือใหญ่แล้วมองขู่ด้วยสายตาดุวับ
“โรงพักนี้ไม่มีเมียคุณ มาทางไหนก็กลับไปทางนั้น” ไม่ไล่ตะเพิดเพียงอย่างเดียว มือเรียวชี้ไปยังประตูบานใหญ่ที่เขาเพิ่งก้าวล่วงเข้ามาได้ไม่กี่นาที
การขับไล่อย่างไม่ไว้หน้าสร้างความหงุดหงิดให้ฟรานเชเซียสอย่างมหาศาล ร่างสูงสง่าผุดลุกขึ้นแล้วกระชากร่างบางให้ลุกตามจนเก้า
