“คุณ ๆ เป็นอะไร?” ฉันรีบกินน้ำ แล้วส่ายหน้าเบา ๆ ตอบ ถ้าสติสมาธิฉันไม่มีแบบนี้ ฉันจะไปรักษาใครได้
กลับมาน้ำแข็ง กลับมาเป็นคนเดิมเดี๋ยวนี้
“เอ่อ... ไม่ คุณกินเสร็จรึยัง?” ฉันรีบถามแล้วหยิบกระเป๋าสะพายบนโต๊ะทันที จนคุณซีอีโอที่นั่งใส่สูทกินข้าวแกงเต็มยศอยู่ตอนนี้ เขาเงยหน้าขึ้น
“ห๊ะ คุณอิ่มแล้วเหรอ? รีบเข้าเวรใช่ไหม?”
“เปล่า ฉันร้อน”
“โอเค” เขาพูดจบก็รีบวางช้อนทันที ก่อนที่จะเดินไปสตาร์ทรถให้ฉันนั่งรอแล้วกลับไปจ่ายเงิน
เมื่อเรียบร้อยจากข้าวริมฟุตบาทข้างถนน คุณเต้ก็ขับรถตรงไป เรื่อย ๆ และมองนาฬิกาที่ข้อมือตัวเอง ใช่คุณซีอีโอ อีกชั่วโมงครึ่งฉันเข้าเวร เรายังมีเวลาเหลือเฟือทำอย่างอื่น
แต่จะทำอะไรได้ล่ะ? เขาดันแวะสตาร์บัคส์แล้วลากฉันลงไปด้วย! ชั่วโมงครึ่งเวลาเหลือ ๆ ทำไมไม่แวะโรงแรม ตอนนี้ฉันไม่มีอะไรค้างคาแล้ว และฉันก็พร้อมมากด้วย
ตาซีอีโอโง่แห่งปี!
ตัดภาพมาที่ ฉันนั่งเขี่ยน้ำแข็งใ
