“คุณพ่อครับ คุณหมอรอผมที่บ้านแล้วใช่ไหมครับ” ผมทำถาม อ้อม ๆ จนคุณพ่อเปรยตามองผมแว๊บนึง
“น้ำแข็งออกเวรหนึ่งทุ่ม”
“...” เงียบกริบเลยผม ทำยังไงผมก็ไม่กล้าถามตรง ๆ ว่าท่านจะพาผมไปไหน ผมจึงขยับออกมาห่าง ๆ แล้วแอบส่งไลน์บอกคุณหมอน้ำแข็งไว้
ก้มหน้าพิมพ์มือสั่น ๆ และแชร์โลเคชั่นไปให้เธอ
LINE | Dr.Namkeang
[T-Tae: Share Location]
[T-Tae: คุณ! พ่อคุณจะพาผมไปไหนไม่รู้ ผมอยู่ถนนสายนี้นะ ถ้าเปลี่ยนสายผมจะส่งโลเคชั่นไปเรื่่อย ๆ]
คุณหมอไม่อ่านไม่ตอบ ผมส่งสติ๊กเกอร์ไปยังไงเธอก็ไม่สน! จนในขณะที่ผมรอคุณหมออ่านข้อความและก้มหน้าลง เสียงคุณพ่อก็กระแอมขึ้นมา!
“อะแฮ่ม!” ผมหันกลับเก็บโทรศัพท์ทันที ก่อนที่จะรีบรินไวน์ให้คุณพ่ออีก
“ครับ ๆ คุณพ่อ คุณพ่อชอบไวน์มั้ยครับ?”
“อืม... รสชาติดี” ผมได้ยินแบบนั้นถึงกับยิ้ม อะไรไม่ผ่าน ให้ไวน์ผ่านก็พอวะ เพราะวงสุราอาจนำพามิตรภาพก็เป็นได้
และมันก็ได้จริงเว้ย! อ
