ธามนั่งก้มหน้าสูบบุหรี่อยู่ที่เก้าอี้คนเดียวที่ดาดฟ้ากับบรรยากาศที่เงียบสงบมีแต่เสียงลมพัดเย็นๆ
“เห้ออออ”ผมถอนหายใจเอามือก่ายหน้าผาก ความรู้สึกผมเหมือนมันพังไปหมดทั้งหน่วงทั้งเจ็บ ไม่รู้จะระบายมันออกมายังไง
“สงบสติอารมณ์ได้ยังมึง”เดฟกับวายเอาเบียร์วางบนโต๊ะข้างเก้าอี้ที่ธามนอนเอาแขนก่ายหน้าผาก
ผมลุกนั่งมองไอ้เดฟกับไอ้วายขนาดพวกมันมาผมยังไม่รู้สึกดีขึ้นเลยสักนิดเดียว ในหัวผมว่างเปล่ามีแต่คำว่าทำไมอยู่ในหัวเต็มไปหมด
“แม่งพาขึ้นคอนโดจริง”ธามพูดน้ำเสียงหมดความหวังถอนหายใจสูบอัดบุหรี่ นั่งก้มหน้าถอนหายใจทิ้ง
“ทำไมวะ แค่กูขอโอกาสกูยังทำไม่ได้เลย”ผมหันถามพวกมัน คนแย่ๆอย่างผมอยากขอโอกาสสักครั้งยังไม่เริ่มทำก็โดนแบบนี้แล้วหรอวะ
“...............”เดฟกับวายมองธามพูดเหมือนคนสิ้นหวังผิดหวัง
“แค่อาจจะไปกินข้าวก็ได้เว้ย”วายพูดน้ำเสียงปกติบอกธาม ตอนนี้ธามเหมือนจะร้องไห้ออกมาด้วยซ้ำ
“กินข้าวพ่อมึงดิ
