ภาพสะท้อน(เวรกรรม)

1923 คำ

เช้าวันรุ่งขึ้น.. ตุลย์ภพตื่นแต่เช้าเพราะนอนไม่หลับ โซฟาข้างล่างที่ว่าใหญ่เมื่อล้มตัวลงนอนมันก็เล็กขึ้นมาทันที นอนไปก็ปวดหลังเลยต้องตื่นไปหาอะไรทำ นั่นก็คือทำความสะอาดห้องรับแขกเพื่อที่จะเข้ามาอยู่เอง ความจริงตอนนี้เขาต้องออกไปหาห้องอยู่ข้างนอก สถานะมันก็เหลือแค่กระดาษแผ่นเดียวอย่างที่เธอว่า แต่ที่นี่มันก็เป็นบ้านเขาเหมือนกัน เขาเป็นคนจ่ายอยู่ๆ ก็กลายเป็นคนหวงทรัพย์ไม่อยากไปไหน ทั้งที่ก่อนนั้นเป็นคนอยากจะไปเองแท้ๆ เธอเซ็นใบหย่าให้เมื่อไหร่ก็ค่อยไปก็แล้วกัน เดี๋ยวคิดตุกติกไม่หย่าให้เขาก็ตายสิ... ไล่ทำความสะอาดตั้งแต่ตีสี่พอตีห้าก็เข้าห้องฟิตเนสออกกำลังกาย ไม่อยากให้สมองมันว่างแม้แต่วินาทีเดียว เจ็ดโมงเช้าเขาก็มาทำกับข้าวไว้รอ ทำทุกอย่างเหมือนเดิมปกติ ระหว่างที่อยู่ในครัวก็ได้ยินเสียงก็อกแก็ก เหมือนคนใส่รองเท้าก็เลยเดินออกไปดู "นั่นเพียงจะไปไหน มันยังเช้าอยู่เลยนะ" เธอหันหน้ามามองเขาแค่แ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม