“ไปแต่งตัวได้แล้ว” รริดาบอกเขาให้ไปแต่งตัว คนที่ขึ้นมาแต่งตัวไม่ได้กระตือรือร้นที่จะแต่งตัวเลย ตั้งใจจะซุกจะไซ้เธอมากกว่า
“ขอหอมหน่อย”
“ไม่ต้องเลย” ก็คำว่าหอมหน่อยของเขาเนี่ย ไม่ได้หอมแก้มเหมือนที่ใครคิด ส่วนจะหอมที่ตรงไหน ก็ให้คิดกันเอง
“ชุดนี้ผ้าขาดตอนตัดเย็บหรือไง ทำไมผ้าด้านหลังไม่มี แล้วข้างหน้าก็เว้าซะ” เขาบ่นกับชุดเปิดหลังเสียจนไม่มีส่วนดี รริดาได้แต่ยิ้มส่ายหัวให้กับความเยอะของเขา
“น้องจะบอกความลับของเชฟให้” รริดาทำเสียงเหมือนกระซิบกระซาบทั้งที่อยู่กันแค่สองคน
“อะไร” ภาคทำหน้าตาสนใจขึ้นมาทันทีเพราะท่าทีของหญิงสาวบนตัก
“เขาไม่ได้ชอบผู้หญิง เขาชอบผู้ชาย ถ้าวันนี้พี่ภาคใส่เสื้อเปิดอกนิดๆ หน่อยๆ อาจจะได้เมนูพิเศษเพิ่มก็ได้นะคะ” รริดาขยิบตาให้เขาทีหนึ่ง ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตสีดำเข้ารูปในห้องแต่งตัวพร้อมกับกางเกงเข้าชุดกัน
“ทำไมรู้ว่าน้องอยากกิน” เธอเงยหน้ามองเขาตอนที่ติ
