บทที่ 20 กูเจ้านายมึง

919 คำ

“นายครับ คำว่า ‘อะไรก็ได้’ ของผู้หญิงไม่มีอยู่จริงหรอกครับ” ประทีปหันกลับมายิ้มและพยักหน้าให้นายเขาอีกครั้งเพื่อย้ำความมั่นใจ คำว่า อะไรก็ได้ ของผู้หญิงไม่มีอยู่จริง จริงๆ นะ ทีปรับประกัน “หมายความว่าไงวะ กูงง” “หมายความว่า กินอะไรก็ได้ ที่คุณน้องด้าว่า คือกินอะไรก็ได้ที่เธอชอบ ไม่ใช่ที่นายชอบครับ” ประทีปยังคงหันมาพูดกับท่านรองฯ เพราะดูไฟแดงสองร้อยยี่สิบวินาทีแล้วคงอีกนานกว่าจะได้ไป “แล้วกูจะรู้เหรอว่าเขาชอบอะไร” ภาคขมวดคิ้วด้วยความสงสัย “นั่นไงครับ เพราะนายไม่ใส่ใจว่าเธอชอบอะไร มันแสดงออกว่านายไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่ให้ความสำคัญกับเธอ และไม่รักเธอ นายก็เลยได้เป็นแค่คนคุย” ประทีปรีบสรุปประเด็น เพราะเขาต้องรีบขยับรถนิดหนึ่ง คันข้างหน้ากำลังเปลี่ยนเลน เขาต้องขยับเข้าไปแทนที่ ก่อนที่พวกชอบตัดหน้าจะมาแทรก “เรื่องแค่นี้ แค่เรื่องกินข้าว แม่งตีความไปถึงดาวอังคาร” ภาคบ่นออกมาอย่างขัดใจ “ก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม