ฉันเดินไปที่โต๊ะ แล้วก็ไม่รู้ว่ากำปั้นเขาไปนั่งอยู่ส่วนไหนของคลับ แต่มอง ๆ ดูแล้วไม่เจอเขาเลย ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะให้เขานั่งอยู่ใกล้ ๆ กับโต๊ะพวกฉันหรอกนะ ที่มองหาน่ะเพราะถ้าเขาอยู่ใกล้ ๆ ฉันจะได้ย้ายโต๊ะต่างหาก วันนี้คนในคลับค่อนข้างแออัดมากกว่าทุกวัน ส่วนมากก็จะเป็นวัยรุ่นอายุราว ๆ เดียวกับฉันนี่แหละ “อิเจ้ หิวน้ำหรอวะ” เลย์ตะโกนถามฉัน ที่ต้องตะโกนก็เพราะว่าเสียงเพลงในคลับมันดังมาก ฉันไหวไหล่ให้เลย์ไปหนึ่งทีแล้วก็ชงเหล้าดื่มต่อ ที่เลย์มันท้วงแบบนั้นเพราะคงเห็นฉันเดิมเหล้าเหมือนน้ำเปล่านั่นแหละ ฉันสังเกตมาสักพักแล้ว ช่วงนี้ลีโอมันดูแปลก ๆ ชอบแอบมองฉันพอฉันมองกลับมันก็หลบตา อะไรของมันก็ไม่รู้ “นี่ !!” ฉันสะกิดแขนลีโอ มันมองฉันแล้วเลิกคิ้วขึ้นเชิงถามว่ามีอะไร “ขอโทษที่เมื่อกี้อารมณ์เสียใส่ คือฉัน....” “ไม่เป็นไร” ลีโอตอบปัด ๆ ไปจากนั้นมันก็ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม จริง ๆ ฉันก็ไม