ฉันปล่อยให้กำปั้นทำแผลให้ เพราะลุกหนีออกไปไม่ได้ บรรยากาศภายในห้องเงียบซะจนรู้สึกวังเวง
“นี่หรอธุระที่นายบอก” ฉันถาม แต่กำปั้นก็ไม่ตอบอะไร “มาเที่ยว ?”
“ฉันขอร้องอะไรนายสักอย่างได้มั้ย” กำปั้นเงยหน้าขึ้นมามอง เขายังเงียบอยู่เหมือนเดิม “มีอะไรที่มันมากกว่าที่ฉันรู้ นายก็ให้ผู้ใหญ่เขาไปคุยกันเองได้มั้ย ส่วนนายกับฉัน....”
ก๊อก ๆ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ฉันต้องหยุดบทสนทนาเอาไว้แค่นี้ก่อน
กำปั้นหันไปมองประตูห้อง เขาทำแผลให้ฉันเสร็จพอดี แล้วลุกขึ้นไปเปิดประตู
“กำปั้นลินจะมาบอกว่า...” ผู้หญิงคนนั้นมองมาเห็นฉัน เธอเงียบไปทันทีและทำหน้าเหมือนกำลังสงสัยฉันอยู่
ฉันทำตัวไม่ถูก ใจมันเต้นรัวและรู้สึกอึดอัด เมื่อต้องมาประจันหน้าแบบนี้ เพราะผู้หญิงคนนี้เธอดูจะพิเศษสำหรับกำปั้นมาก จะบอกเธอยังไงดี หรือฉันควรเดินออกไปเงียบ ๆ
“ฉันขอตัวก่อนนะ”
กำปั้นไม่แม้แต่จะห้ามอะไรฉัน เขายอมปล่อยให้ฉันเดิ
