เช้าของวันใหม่ ร่างอุ้ยอ้ายที่มีหน้าท้องกลมโตมากกว่าคนท้องปกติเพราะในท้องมีเด็กน้อยถึงสองคนเดินลงมาจากบันไดโดยมีสามีประคองอยู่ทางซ้ายมือและมีลูกชายช่วยจับมืออยู่ทางขวา
ทั้งสองคนเป็นห่วง กลัวว่าคุณแม่ท้องโตจะเป็นอันตราย ในระหว่างเดินลงบันไดจึงช่วยกันดูแลพาลงมาข้างล่างของบ้านราวกับเป็นบอดี้การ์ด
“ปลอดภัยแล้วครับคุณแม่”
ภาคินเอ่ยขึ้นมาเมื่อเท้าแตะพื้นอย่างปลอดภัยโดยที่คุณแม่ไม่เป็นอันตราย ทำให้กลิ่นจันทร์รู้สึกปลาบปลื้มมากที่ลูกชายเป็นคนมีน้ำใจ
“ขอบคุณครับพี่คิน”
คุณแม่ท้องโตเอ่ยกับลูกชายด้วยรอยยิ้มอย่างเช่นทุกครั้งที่เด็กน้อยช่วยตนเองทำโน่นทำนี่ และเรียกภาคินว่าพี่คินเพราะอีกไม่กี่เดือนลูกชายของเธอก็จะกลายเป็นพี่อย่างสมบูรณ์แบบ และยังมีน้องสาวถึงสองคน เลยต้องให้ภาคินชินกับคำว่าพี่เอาไว้
“ไม่เป็นไรค้าบ พี่คินเต็มใจ” เด็กแก่แดดยิ้มแฉ่งอวดฟันหลอของตนที่หายไปเพราะความซน อาทิตย์ก่อนภาคินแอบ
