ป้าสมพรลูบหลังของเจสสิกาเบาๆ เป็นการปลอบโยน เธอแอบได้ยินนาธานรายงานนายฝรั่งว่าเจสสิกามีแต่พ่อไม่มีแม่ และพ่อก็เอาแต่ทำงานไม่ค่อยได้มีเวลาให้ลูกสาวคนเดียวมากนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็เป็นหัวแก้ว
หัวแหวนของพ่ออยู่ดี
"อยากกอดป้ามั้ยคะคุณหนู" เจสสิกาสวมกอดป้าสมพรแน่นเธอปล่อยหยาดน้ำตาให้ไหลลงมาบนพวงแก้มนวลจนเป็นสายธารหญิงสาวสะอื้นไห้จนตัวโยนทำให้หญิงวัยกลางคนที่ไม่รู้ว่าจะช่วยเธอได้อย่างไร
ทำได้แค่กอดตอบปลอบเธอไปหวังว่าพลังบวกจากเธอจะทำให้
เจสสิกาเข้มแข็งขึ้นมาบ้างไม่มากก็น้อย เธอไม่รู้เรื่องราวของนายทั้งสองเธอรู้แค่ว่าคุณหนูของเธอตอนนี้น่าสงสารมากเหลือเกิน
"ป้าไม่รู้นะคะว่าจะช่วยคุณหนูได้ยังไง แต่ไม่ว่าคุณหนูจะเจออะไรมาป้าจะคอยดูแลคุณหนูเองนะคะ"
"อึก... อึก... เจสเจ็บไปทั้งตัวเลยค่ะ"
"ก็แค่เจ็บ แต่ก็ยังไม่ตายนิ" น้ำเสียงเย็นชาของออสตินดังขึ้น เขายืนดูเหตุการณ์อยู่นานจนตัดสินใจเดินเข้ามา เ
