เอดิสที่เดินนำหน้ามาจนถึงรถแต่ไม่ได้ยินเสียงของหญิงสาวเดินตามมาจึงหันกลับไปมองก็ทันได้เห็นอีกฝ่ายมองไปยังบ้านพักด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ก็ให้ขบขัน เขาก็เพิ่งจะได้รู้ตอนนี้เองว่าที่จริงแล้วหญิงสาวก็เป็นคนขี้งกคนหนึ่งเหมือนกัน
"ถ้าอยากได้ก็เก็บไปเถอะ พวกมันอยู่ที่นี่ก็คงถูกทิ้งเอาไว้ให้ผุพังไปเปล่าๆ เอาไปด้วยพอเราเดินทางไปถึงค่ายที่เมือง S ก็หาพื้นที่ดีๆ เอาพวกมันออกมา แล้วเราก็ใช้พวกมันเป็นบ้านพักของตัวเองดีไหม" เอดิสเมื่อเห็นความเสียดายในสายตาของหญิงสาวก็รู้สึกสงสาร แล้วความคิดหนึ่งก็แว็บขึ้นมาจึงเอ่ยบอกอีกฝ่ายออกไป
"เอส! คุณนี่รู้ใจฉันที่สุดเลย" มีนาหันมาเอ่ยตอบอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มดีใจอย่างที่สุด ในเมื่อคนของค่ายทหารอนุญาตแล้วก็ไม่ถือว่าเธอลักขโมยของหลวง และความคิดของอีกฝ่ายก็ตรงกับความคิดของเธอเข้าพอดี อย่างนี้จะไม่ให้เธอดีใจได้อย่างไร
เอดิสได้ยินคำตอบของหญิงสาวก็ให้ขบขัน แต่พอได้มองเห็นรอย
