มีนาเดินลงมาที่ด้านล่างก็เห็นทั้งสามคนกำลังนั่งพูดคุยกันอยู่ ส่วนตัวหญิงสาวที่เป็นลูกสะใภ้ไม่ได้นั่งอยู่ด้วยคงแยกไปพักผ่อนแล้ว
"พวกคุณเรียกหาฉันมีอะไรอย่างงั้นรึ" เมื่อมีนาเดินมาถึงกลุ่มคนที่นั่งกันอยู่ก็เอ่ยถามขึ้นทันที เธอคิดว่าให้รีบพูดคุยอีกฝ่ายจะได้แยกกันไปพักผ่อนเสียที ตอนนี้ก็เกือบจะตีหนึ่งเข้าไปแล้ว คนพวกนี้คงไม่ได้เป็นพวกนอนกลางวันตื่นตอนกลางคืนอย่างเธอแน่นอน
"ขอบคุณมากที่ช่วยผมกับภรรยาเอาไว้ พวกเรารบกวนคุณมากจริงๆ ส่วนเรื่องที่ให้คนไปเชิญคุณมาพอดีผมกับพ่อเรากำลังปรึกษากันเรื่องที่คุณเคยบอกให้ทุกคนอพยพไปที่ค่ายทหาร คุณคิดว่ามันดีกว่าการที่เราหลบอยู่ที่นี่อย่างงั้นรึ แล้วการเดินทางจะอันตรายมากแค่ไหน" ชายหนุ่มที่เพิ่งมาถึงเอ่ยแนะนำตัวว่าอีกฝ่ายเป็นลูกชายเจ้าของบ้านและเป็นคนเอ่ยถามขึ้น
"อย่างที่ฉันเคยบอกพวกคุณไปแล้วว่าถ้าพวกคุณสามารถหลบอยู่ที่นี่ได้นานถึงสิบปี ฉันก็แนะนำให้พวกคุณอ
