ตอนที่ 5 เผือกร้อนๆ
1580 คำ
ในห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ที่ตกแต่งอย่างหรูหราของคฤหาสน์ตระกูลอธิพัฒน์โภคินที่ถูกสร้างขึ้นในพื้นที่ที่กาสิโนตั้งอยู่ ปราณนต์ ณิชาและเหนือเมฆ เข้ามานั่งคุยกันหลังจากกินอาหารมื้อค่ำและส่งพาฝันขึ้นไปพักผ่อนที่ห้องส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว
“ณิชา พี่ขอปรึกษาเรื่องที่พี่พูดออกไปว่าจะให้เหนือกับฝันแต่งงานกัน ณิชาคิดว่าไงครับ”
ณิชามองใบหน้าของลูกชายผู้รักอิสระยิ่งกว่าอะไรทั้งปวงแล้วก็ต้องหนักใจ เธอไม่เคยคิดอยากจะบังคับลูกชายทั้งสองคนของเธอเลย ไม่ว่าจะเรื่องอะไรทั้งนั้น ก็จะให้เขาสองคนตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตด้วยตัวเองมาตลอด
แต่ในครั้งนี้ เรื่องความปลอดภัยของพาฝันก็สำคัญไม่น้อยหน้าไปกว่ากัน ในเมื่อสามีเธอประกาศออกไปว่าจะให้เด็กสองคนนี้แต่งงานกัน นั่นแปลว่าเขาคิดมาแล้วว่าทางนี้คือทางเดียวที่จะทำให้พาฝันปลอดภัยจากมาเฟียรุ่นลูกที่ชอบทำอะไรตามใจอย่างนายเพชรนั่น
ถ้าให้ถามความสมัครใจของลูกชายตัวเองและพาฝัน เธอเชื่อแน่ว่าสองคนที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน ไม่เต็มใจที่จะแต่งงานกันอย่างแน่นอน
“พี่ปราณต์คิดว่ายังไงคะ ณิชาไม่เคยบังคับลูก แต่เรื่องนี้ณิชาว่าก็สำคัญ ดูท่าทางนายเพชรนั่นไม่ยอมปล่อยมือจากฝันง่ายๆ แน่”
“พี่ก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ตอนแรกก็กะแค่ว่าจะพูดไปเพื่อให้มันเลิกยุ่งเกี่ยวกับฝัน ยอมปล่อยมือ ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆ แต่ดูท่าทางมันแล้ว มันไม่ยอมแน่นอน อีกอย่างมันกับลูกของเราก็มีความแค้นกันมานาน แย่งสาวกันมาก็หลายคน ที่เห็นได้ชัดก็ลีน่านั่นไง คราวนี้มันคงต้องการจะแย่งฝันไปจากเหนือให้ได้แน่ๆ และพี่ไม่ไว้ใจมันเลย คนอย่างมันไม่เคยทำอะไรแบบซื่อตรง ถ้าเราไม่ระวังตัวเราตามมันไม่ทันแน่”
“แล้วเหนือว่าไงลูก ถ้าพ่อจะให้เหนือแต่งงานกับน้อง เหนือโอเคหรือเปล่า”
“ผมก็ไม่แน่ใจครับแม่ แต่ถ้ามันจำเป็นและเป็นเพียงการแต่งในนามแค่ปีสองปี ให้เด็กนั่นเรียนจบหรือว่าให้ไอ้เพชรมีเป้าหมายใหม่แล้วเลิกยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมก็น่าจะทำได้”
“แม่รู้ว่าเหนือไม่ชอบโดนบังคับและชอบใช้ชีวิตอิสระ แล้วการที่ต้องมีผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยา แต่งงานจดทะเบียนสมรสกับเหนือ มันคงทำให้ชีวิตของลูกขาดอิสระและทำอะไรได้ไม่สะดวก อันนี้แม่เข้าใจ ถ้าเหนือไม่สามารถช่วยเหลือน้องในเรื่องนี้ได้แม่จะลองไปคุยกับน่าน ลินก็ไปเมืองนอกนานแล้วคงไม่กลับมาอีกแล้ว และน่านก็ไม่ได้มีใคร น่านอาจจะช่วยน้องได้ง่ายกว่า”
เหนือเมฆเบิกตากว้างตกใจที่แม่กำลังจะโยนเผือกร้อนๆ ไปใส่ตักพี่ชายฝาแฝดของตน ที่ตอนนี้กำลังอินเลิฟอยู่กับเด็กในปกครองของมันอย่างมะลิดอกน้อยแสนหอมนั่น แต่แม่ของเขาไม่ได้ระแคะระคายรู้เรื่องความสัมพันธ์ลับๆ ของสองคนนั่น จึงไม่แปลกที่แม่อยากจะให้พี่ชายฝาแฝดของเขา ที่พูดง่ายกว่าเขา เป็นคนรับหน้าที่นี้ไป ดูก็รู้ว่าแม่เอ็นดูเด็กนั่นมาก เผลอๆ อยากจะให้แต่งงานอยู่กินเป็นเมียจริงๆ ของไอ้น่านก็ไม่รู้
และคำพูดนี้ของแม่ก็ทำให้เขายิ่งหนักใจกว่าเดิม เพราะถ้าเขาปฏิเสธนั่นก็แปลว่าคนที่ซวยคือพี่ชายของเขาและมะลิ คราวนี้เรื่องความรักของมันก็คงไม่เป็นความลับอีกต่อไป หรือไม่มันอาจจะยอมตกลงแต่งงานเพื่อช่วยแม่และเด็กนั่นก็ได้ ยิ่งเป็นคนปฏิเสธแม่ไม่เป็นอยู่ ทีนี้ก็จะกลายเป็นเขาที่เป็นต้นเหตุทำให้พี่ชายและมะลิเสียใจ ดูสิ ไม่ว่าจะเลือกทางไหน งานก็เข้าเขาทั้งนั้น
“งั้นเอาแบบนี้ก่อนนะณิชา พี่จะเข้าไปคุยกับพ่อของไอ้เพชร เรื่องการจ่ายดอกเบี้ยชดเชยให้มัน ดูท่าทีมันก่อนว่าเรื่องนี้มันสองคนพ่อลูกจะเอายังไง แล้วเราค่อยมาตัดสินใจกันอีกทีว่าจะให้ลูกคนไหนแต่งงานกับฝัน”
“ค่ะ เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะพี่ปราณต์ แต่พี่ต้องระวังตัวนะคะ สองคนพ่อลูกนั่นมันไม่ใช่คนดีอะไร ณิชากลัวว่าถ้าพี่เข้าไปในดงของพวกมันแล้วพวกมันจะเล่นไม่ซื่อ”
“ไม่หรอกจ้ะ พี่จะนัดพ่อมันออกมาคุยกันข้างนอกนี่แหละ พี่ไม่ประมาทหรอกนะไม่ต้องกังวล คนของเราก็เยอะแยะ”
“ดูแลตัวเองด้วยนะคะ แล้วช่วงนี้เหนือก็ห้ามประมาทนะลูกไปไหนมาไหนต้องมีคนของเราคอยคุ้มกันตลอด แล้วแม่ขอคนเอาไว้คุ้มกันพาฝันด้วยสักสองสามคน”
“ครับแม่ เดี๋ยวผมว่าจะย้ายอาพิชาญกลับไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ นะครับ แจ้งหมอเอาไว้แล้ว คงเป็นพรุ่งนี้นี่แหละครับ”
“ดีแล้ว ไปกรุงเทพฯ ดีกว่า ไปที่โรงพยาบาลของเราก็ดี ให้น่านดูแล บางทีถ้าน่านเจอน้อง น่านอาจจะชอบน้องจริงๆ ก็ได้”
นั่นไง คิดแล้วไม่มีผิดว่าแม่จะต้องมีความหวังเล็กๆ น้อยๆ ว่าความสวยและน่ารักของเด็กพาฝันนั่นจะทำให้หัวใจที่ห่อเหี่ยวมานานของน่านฟ้าพี่ชายฝาแฝดของเขากลับมากระชุ่มกระชวยอีกครั้งและท่าทางแม่จะชอบเด็กพาฝันนี่มาก อย่างไรก็ชอบมากกว่าลินคู่ขาของพี่ชายเขาอยู่ดี
“ครับ งั้นพ่อกับแม่ขึ้นไปพักผ่อนเถอะครับ เดี๋ยวผมก็เตรียมตัวขึ้นพักผ่อนแล้วเหมือนกัน พรุ่งนี้เช้าเราค่อยไปโรงพยาบาลกันตั้งแต่เช้า”
“จ้ะลูก พักผ่อนเยอะๆ นะ”
หลายวันผ่านไป แต่พิชาญก็ยังไม่ยอมฟื้นขึ้นมา ดีหน่อยที่พอย้ายมารักษาตัวที่โรงพยาบาลของครอบครัวเขา โดยมีหมอน่านฟ้าเป็นคนดูแล พิชาญก็ไม่ต้องอยู่ในห้อง ICU อีกแล้ว เพราะว่าร่างกายทรงตัว ถึงแม้จะแทบไม่มีการตอบสนองต่อการรักษาขึ้นมาเลยก็ตาม
ซึ่งหลายวันมานี้พ่อของเขาได้นัดพบกับนายพจน์พ่อของไอ้เพชรเรียบร้อยแล้ว แน่นอนว่ามาเฟียหน้าเลือดอย่างพวกมันเรียกร้องให้พ่อของเขาชดเชยเงินดอกเบี้ยให้เป็นจำนวนหลายสิบล้าน
ซึ่งพ่อเขาก็ยินยอมจ่ายให้แต่โดยดี โดยมีข้อแม้ว่าห้ามไม่ให้ไอ้เพชรเข้ามายุ่งเกี่ยววุ่นวายกับว่าที่ลูกสะใภ้ของพ่ออีก ซึ่งพ่อเขามองแววตาของไอ้เพชรก็รู้แล้วว่ามันไม่คิดจะทำตามคำสั่งของผู้ใหญ่ ดูอย่างไรมันก็อยากได้พาฝันมาเป็นเมียเพื่อเอาชนะเขาให้ได้อยู่ดี
ซึ่งเรื่องนี้เองก็ทำให้เขาหนักใจมาตลอดหลายวัน ว่าจะต้องตัดสินใจยอมทิ้งชีวิตอิสระอีกหลายปี เพื่อแต่งงานกับพาฝัน แม้จะแค่ในนามก็ตาม หรือจะเห็นแก่ตัวโบ้ยภาระนี้ไปให้กับพี่ชาย ซึ่งไม่ว่าจะเป็นทางไหนเขาก็รู้สึกลำบากใจทั้งนั้น
คืนนี้จึงไปกินเหล้าที่ผับกับน่านฟ้าพี่ชายของตนและพิรัชย์ เพื่อนรักสมัยเรียนของพวกเขาทั้งสอง ที่จริงก็ไม่ได้เต็มใจจะมาหรอก เพราะเขาเพิ่งกลับมาจากไปดูแลความเรียบร้อยที่กาสิโน ยังไม่ทันได้แม้แต่จะอาบน้ำ ก็โดนพี่ชายลากออกมาที่ผับด้วยกันแล้ว และมันก็เอาแต่ดื่มด้วยความเซ็งที่มีปัญหากับแม่มะลิดอกน้อย จนเขาอดที่จะหมั่นไส้ไม่ได้
“มึงเป็นอะไรวะ ไอ้หมอ แดกเหล้าอย่างกับน้ำเปล่า”
พีท พิรัชย์ เพื่อนรักของเหนือเมฆและน่านฟ้า ถูกเรียกตัวมาที่ผับของฝาแฝดสุดฮอตอย่างเร่งด่วนทั้งๆ ที่เขากำลังจะนอนกอดเมียรักหลังจากกล่อมลูกหลับไปหมาดๆ
“เออ กูเพิ่งกลับมาจากกาสิโน ข้าวปลายังไม่ได้แดกก็โดนลากมาเนี่ย เกิดอะไรขึ้นวะไอ้น่าน”
เหนือเมฆ ผู้เป็นน้องชายฝาแฝดที่เกิดคลานตามกันมา อดที่จะแปลกใจไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายของตัวเอง ทั้งๆ ที่ปกติ คนอย่างหมอน่านฟ้าไม่เคยให้ค่ากับเรื่องไร้สาระรกสมอง ถึงแม้มันจะจริงจังกับทุกเรื่อง แต่มันก็มีวิธีจัดการกับปัญหาและอารมณ์ของตัวเองตามประสาหมอเสมอ แต่วันนี้สภาพมันแทบดูไม่ได้ ไม่เหมือนกับหมอน่านฟ้าคนเดิมเลยจริงๆ
“แม่ง ทำไมวะไอ้พีท ไอ้เหนือ กูมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอวะ เธอถึงไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเป็นเมียกู”
หมอหนุ่มกระดกเครื่องดื่มดีกรีแรงจนหมดแก้ว ก่อนจะละล่ำละลักความในใจออกมา แล้วก็ชงเครื่องดื่มแก้วใหม่ด้วยตัวเองทันที
- ผู้เขียน
