“ครับคุณย่า สมบัติของอธิพัฒน์โภคินอยู่กับลูกหลานคนไหนก็สามารถเจริญงอกเงยขึ้นเป็นเงินเป็นทองได้ทั้งนั้นแหละครับพวกผมไม่เกี่ยง”
ปารเมศ หรือ ปาแปง ลูกชายของปรินทร์และรินรดา เอ่ยแก้ตัวให้กับพี่น้องทุกคน เพราะความจริงแล้วต่อให้ที่ดินแปลงใดของตระกูลตกไปอยู่ที่ใคร เขาเชื่อว่าคนของอธิพัฒน์โภคินสามารถรักษามรดกของปู่ย่าตายายเอาไว้ได้ ทั้งยังสามารถทำให้ที่ดินหรือทรัพย์สินเหล่านั้นเจริญงอกงามเป็นเงินเป็นทองกลับมาได้อีกหลายเท่าตัว
“ดีมาก ย่าดีใจที่พวกเราทุกคนรักกัน แต่วันนี้ยังไงก็ขอให้ความสำคัญกับคู่สามีภรรยาข้าวใหม่ปลามันหน่อยแล้วกันนะ เห็นของขวัญวันแต่งงานที่ย่าวางเอาไว้ให้ที่โต๊ะหัวเตียงหรือเปล่าล่ะเหนือ”
“เห็นแล้วครับย่า ขอบคุณมากครับ”
“รีบไปกันเลยนะ ย่าจองไว้ให้หนึ่งอาทิตย์ ก่อนที่ฝันจะเปิดเทอม”
“แต่ว่าผม..”
“ไม่ต้องมาอ้างอะไรทั้งนั้นเจ้าเหนือ ที่กาสิโนพ่อเราก็ดูแลแทนได้ ที่ผับหมอน่านก็ไปดู
