บทที่ 15
ประเทศอังกฤษ
“ฮันนี่” จัสตินเรียกเพื่อนสาว
สุทธิดาหันไปส่งยิ้มตอบรับ “อารมณ์ดีแบบนี้มาร์คัสคงทำเซอร์ไพรส์อีกละสิ”
“เปล่า เรื่องนี้เป็นเรื่องของเราสองคนต่างหาก”
คิ้วเรียวย่นเข้าหากัน “เรื่องของเรา.. เรื่องช็อปในห้างแม็คแคนเลย์ที่อเมริกาเหรอ” ก้นที่นั่งติดเก้าอี้เด้งขึ้นอย่างกับถูกเข็มแทง เมื่อเพื่อนพยักหน้ารับ “จริงเหรอจัสติน!”
“จริงแท้แน่นอน”
กรี๊ดดดด...
ร่างอวบอิ่มได้ทรงสวยวิ่งไปหาเพื่อนพร้อมเสียงกรีดร้องด้วยความดีใจ กระโดดกอดเขาแนบแน่นแล้วพรมจูบทั่วใบหน้าหล่อ
“ฉันดีใจที่สุดเลยจัสตินจ๋า สุดที่รักของฉัน”
“ฉันก็ดีใจ ต่อไปนี้เธอคงต้องเหนื่อยมากขึ้นแล้วนะฮันนี่”
“ไม่เป็นไร เหนื่อยแล้วคุ้มค่าแบบนี้ฉันยอม ขอบคุณนายมากนะที่ทำให้ฝันของฉันเป็นจริงอีกแล้ว”
“เธอฝันฉันทำ พอกลายเป็นจริงแล้วมันก็คือของเรา ฉันยินดีอยู่แล้ว”
“จัสตินฉันรักนายที่สุดเลย” แล้วจุ๊บลงที่หน้าผากของเขาหน
