" เป็นยังไงบ้างคะ หนูไม่ค่อยมั่นใจเลย" ท่าทางบิดส่ายของเธอทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ ชุดเดรสสีฟ้าความยาวคุมเข่าด้านบนเปิดไหล่เล็กน้อย ส่วนใบหน้าก็ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางๆ ไม่จัดจ้านจนเกินวัย นี้ดูโตเป็นสาวแถมยังน่าฟัดมากๆ อีกด้วย ผมโทรบอกแม่เพลงกับป๊าไว้ว่าจะพาพู่ไหมไปกินข้าวที่บ้าน ท่านทั้งสองไม่ติดภารกิจพอดี ส่วนยัยแพรตอนนี้อยู่ต่างประเทศ
"ไหน หมุนตัวให้ดูหน่อย" สีหน้าดูไม่มั่นใจ คงเพราะไม่ค่อยใส่เสื้อผ้าแบบนี้
"ทำไมทำหน้าแบบนั้น ไม่มั่นใจตรงไหนบอกสิ " ผมดึงมือเด็กดื้อมากุมไว้ ไม่เห็นต้องซีเรียสขนาดนี้เลย
"หนูสวยไหม สวยเท่าเด็กคนก่อนๆ ของหมอหรือเปล่า" ผมต้องมานั่งปรับทัศนคติเรื่องนี้กับเธอใหม่ ไม่อยากให้เธอพูดถึงเรื่องผู้หญิงที่ผ่านมาของผมอีก ตอนนี้ผมมีแค่เธอ มีแค่เด็กดื้อคนนี้แค่คนเดียว ส่วนคนอื่นที่ผ่านเข้ามาก็แค่ช่วงเวลาอันสั้น ทุกคนรู้สถานะที่มีให้คืออะไร
"อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเ
