พายุ: ผมป้องกันทุกคนครับ มีแต่นามิที่ผมไม่เคยป้องกันเลย เจ้าขา: เฮ้อ...แม่โทรตามแล้วไปกันเถอะ สองพี่น้องเดินออกมาจากห้องสมุดเพื่อมาที่ห้องประชุมตอนนี้กำลังมีการคัดเลือกดรัมเมเยอร์ของโรงเรียนอยู่ พายุ: แม่คัดเองเลยหรอ เจ้าขา: ดรัมเมเยอร์เก่านะคะฮ่าๆๆ พายุ: เชื่อๆ ผ่านไปเกือบสิบคนก็ยังไม่ถูกใจภรรยาของผอ.สักคนจนกระทั้งแม่หลินกันไปเห็นนามิที่ลากไม้กวาดมากวาดขยะที่กัสจังเล่นวอลเล่บอลใส่จนถังขยะหกกระจายต็มพื้น แม่หลิน: หนู!! ทุกคนหันไปมองนามิที่ยังไม่รู้ตัวว่าถูกเรียกอยู่ ครูพายุ: นามิ! //ผมรีบเดินเข้ามายืนข้างแม่ก่อนจะลากพี่สาวเข้ามาใกล้ๆ แม่หลิน: หนู! ครูพายุ: นามิ!! นามิหันไปมองพร้อมกับสะดุ้งเมื่อเห็นทุกคนจ้องมองเธออยู่ นามิ: หนูทำอะไรผิดคะ เดี๋ยวจะรีบเก็บขยะให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ แม่หลิน: มานี่เร็วๆ นามิ: ค่ะ //ตายแน่ๆนามิ แม่หลิน: อ่ะลองเดินให้ฉันดูหน่อย นามิ: เ