กลับถึงบ้านนามิก็ขอตัวขึ้นไปอาบน้ำก่อนที่โชนจะอยู่อาบน้ำข้างล่างและเตรียมทำเมนูง่ายๆไว้รอนามิ
กัสจัง: หนูเพลียอ่ะพี่โชน วันนี้ไม่อยู่กินด้วยนะง่วงจะตายอยู่แล้วเดินเป็นกิโลแถมต้องตามเก็บลูกบาสให้พวกพี่อีก
โชน: งั้นเดี๋ยวพี่ใส่ตู้ไว้ให้ถ้าหิวก็อุ่นกินเองนะ
กัสจัง: ขอบคุณค่ะ พี่โชนคะ....
โชน: ครับ
ชายหนุ่มหันไปมองกัสจังที่ยืนเกาะราวบันไดอยู่
กัสจัง: ขอบคุณที่ดูแลนามิเป็นอย่างดีนะคะ
โชน: เป็นอะไรหรือเปล่ากัสจังทำไมวันนี้พูดแปลกๆ
กัสจัง: เปล่าค่ะ บ๊ายบายหนูขอขึ้นไปพักก่อน
กัสจังรีบวิ่งขึ้นบ้านไปซึ่งเป็นจังหวะที่นามิกำลังเดินลงมาพอดี
นามิ: ไปไหนไม่กินข้าวด้วยกันก่อนอ่ะ
กัสจัง: กินก่อนเลยง่วงซีรีย์จะมาแล้วด้วย
นามิเกาหัวด้วยความไม่เข้าใจปกติกัสจังไม่เคยรีบร้อนอะไรขนาดนี้คงจะติดพระเอกซีรีย์เข้าจริงๆ
นามิ: พี่โชนทำอะไรคะหอมจังเลย
โชน: ผัดผักใส่ไข่ครับ ในตู้ไม่มีอะไรเลยมี
