หึงหรือเปล่า//บุกรุกพื้นที่สงวนNC

1260 คำ

งานเลี้ยงสังสรรค์ของคุณหญิงหน่อยถูกจัดขึ้นที่หาดส่วนตัว มีแขกผู้ใหญ่และนักเรียนโรงเรียนเอกชนทั้งนั้นที่มาร่วมงาน ครูพายุ: โซนอาหารของนักเรียนอยู่ทางโน้น ไม่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ นามิ: ค่ะ งั้นหนูไปหาอะไรกินก่อนนะคะ ครูพายุ: ได้ของกินแล้วก็มานั่งที่โต๊ะนะอย่าไปไหนคนเดียวล่ะ นามิ: ค่ะ นามิเดินมาเลือกอาหารทะเลและขนมหวาน จู่ๆก็มีนักเรียนชายจากโรงเรียนอื่นเข้ามาทำความรู้จักด้วยความที่นามิเป็นคนอัธยาศัยดีจึงยิ้มแย้มและพูดคุยกับทุกคนโดยไม่เขินอาย "เราชื่ออาร์มนะ" นามิ: เราชื่อนามิ อาร์ม: ชื่อน่ารักจัง ว่าแต่นามิมีที่นั่งหรือยังไปนั่งกับเราไหม "นามิจังกลับโต๊ะได้แล้ว" พายุมองสีหน้าท่าทางของเด็กหนุ่มก็พอจะเข้าใจว่าตั้งใจมาจีบแน่ๆจึงรีบเดินมาตามนามิก่อนที่เธอจะหลวมตัวไปกับผู้ชายคนอื่น นามิ: เราขอตัวก่อนนะ ครูพายุ: เก็บแต้มหรือไงห๊ะ? นามิ: ครูพูดอะไรไร้สาระมากค่ะ!! นามิรีบเดินกลับมานั่งที่โต๊ะก่อนจะหยิบขนมหวานที่ตักมาเข้าปาก ส่วนพายุก็ยังยืนมองนามิอยู่ห่างๆ จนกระทั้งเพื่อนรักอย่างนายเข้ามาตบไหล่ด้วยความเป็นห่วง นาย: เฮ้อออ คุกนะเพื่อน ครูพายุ: สัส!! //ผมหันไปด่าเพื่อนก่อนจะสะบัดมือมันออก นาย: นามิคือชื่อภาษาญี่ปุ่นใช่ไหม ครูพายุ: อืม แปลว่าคลื่น นาย: คลื่นพายุ แค่ชื่อมึงรวมกันกูก็สัมผัสได้ถึงความฉิบหายแล้วล่ะฮ่าๆๆๆ ครูพายุ: นามิเรียบร้อยไม่ใช่เด็กแก่แดด นาย: หึ มึงมั่นใจเหรอ ครูพายุ: อืม ถ้าฝาแฝดของเธอไม่แน่เด็กนั่นแสบจัด นาย: ระวังๆไว้บ้างนะเพื่อน ครูพายุ: เออมึงไม่ต้องห่วงกูหรอกไปเถอะนามินั่งเหงาแล้ว เมื่อสองหนุ่มกลับมานั่งที่โต๊ะนามิก็ส่งขนมที่ตักมาให้ทั้งคู่แต่สองหนุ่มกับยิ้มให้กันก่อนจะส่งคืน นามิ: ไม่กินหรอคะ ครูพายุ: ใครเค้ากินขนมกับแอลกอฮอล์กันล่ะนามิ นามิ: ขอโทษค่ะหนูไม่รู้ งั้นหนูขอคืนนะคะ นามิรีบดึงจานกลับก่อนจะหยิบทองหยอดเข้าปาก พายุมองตามก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่ม เสียงเพลงและการเต้นรำของครูต่างโรงเรียนเริ่มขึ้นแสดงเด็กๆก็พากันเดินเล่นรวมทั้งนามิด้วยขื่นให้ดูต่อไปคงน่าเบื่อตาย อาร์ม: นามิทางนี้ เด็กหนุ่มโบกมือเรียกนามิไปถ่ายรูปตรงซุ้มดอกไม้ซึ่งมีเด็กหลายโรงเรียนรอถ่ายรูปหมู่กันอยู่ นามิ: จ้า //ฉันรีบวิ่งไปเข้าเฟลมถ่ายรูปก่อนจะเดินคุยกับอาร์มจนมาถึงห้องพัก อาร์ม: เราส่งแค่นี้นะเดี๋ยวใครมาเห็นจะเข้าใจผิดเอา นามิ: โอเคขอบใจนะอุตส่าห์เดินมาส่ง หลังจากที่เพื่อนใหม่กลับไปที่พักของตนเองนามิก็เดินเข้ามาที่พักแต่ก็ต้องใจเมื่อพายุยืนรอพร้อมกับมองหน้าอย่างไม่พอใจ นามิ: ครูทำไมมาอยู่ตรงนี้คะไม่กลับที่พักของครูหรอคะ ครูพายุ: ได้แต้มไหมล่ะ? //ผมมองเสื้อผ้านามิเพื่อเช็คความเรียบร้อย นามิ: หนูไม่ได้ทำอะไรเสียหายนะคะ ครูพูดแบบนี้ก็ไม่ถูก!! ครูพายุ: เหรองั้นฉันขอเช็คหน่อยได้ไหมล่ะ นามิ: ครูจะทำอะไรปล่อยนะคะ!! "อย่าดิ้นสิเดี๋ยวก็เจ็บหรอก" ร่างของนามิถูกพายุรวบเข้ามาในห้องก่อนจะทิ้งลงบนเตียงขนาดเล็ก นามิถึงกับร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ นามิ: ครูอย่าทำอะไรหนูเลยหนูกลัวแล้วค่ะ ฮืออ ครูพายุ: นามิจัง มองหน้าฉัน //ผมรวบแขนของนามิไว้บนที่นอนทำให้ใบหน้าของผมกับนามิห่างกันไม่ถึงคืบ นามิ: ครูอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ มันไม่ดีหนูยังไม่ถึง18เลยค่ะฮึก ครูพายุ: ฉันจะทำได้ยังไงล่ะถ้าเธอไม่ยินยอม //ผมก้มลงไปหอมแก้มนามิเบาๆ ปลายจมูกค่อยๆไล่มาที่ต้นคอ นามิ: ครู....อย่าาาา ครูพายุ: ฉันจองห้องพักไม่ทันคืนนี้คงต้องนอนกับเธอแล้วล่ะ นามิ: ไม่ได้นะคะหนูเป็นผู้หญิงมันไม่เหมาะสมค่ะ ครูพายุ: แล้วจะให้ฉันไปนอนที่ไหนล่ะ หืมม นามิ: ฮื่อออ ครู... พายุค่อยๆหอมซอกคอพร้อมกับซุกไซร้เบาๆจนนามิเริ่มหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆ ครูพายุ: นามิจังเธอไม่ชอบครูบ้างเหรอ นามิ: ไม่ค่ะ! ครูพายุ: โกหกอย่าคิดว่าครูไม่รู้นะว่าเธอแอบมองครูอยู่บ่อยๆ นามิ: ไม่จริง!! ปล่อยได้แล้วอ้าาาา ครูอย่าจับตรงนั้น!!! ครูพายุ: ทำไมมันเปียกแบบนี้นามิเธอมีอารมณ์แล้วหรอ //ผมยื่นมือเข้าไปสัมผัสง่ามขาของนามิตอนนี้เป้ากางเกงของเธอเปียกฉ่ำแถมกลิ่นหอมอ่อนๆยังรอยออกมาเตะจมูกผมอีก นามิ: มันน่าอายงื้อออ ครูอย่าาาา พายุสอดนิ้วเข้าไปแค่ครึ่งนิ้วก็สัมผัสได้ถึงความแน่นและความบริสุทธิ์ของนามิ ครูพายุ: ครูไม่ทำอะไรเธอหรอกนามิ นอกจากเธอจะยอมให้ครูทำ พายุพูดไปก็ขยับนิ้วไปตามร่องสวาท นามิได้แต่เกร็งไปทั้งตัวกัดปากตัวเองแน่น ครูพายุ: นามิจัง....มองตาครูสิ นามิค่อยๆลืมตาขึ้นมามองตาของพายุ ก่อนที่อาการเกร็งจะค่อยๆผ่อนคลายลง พายุยื่นหน้าเข้าไปประกบจูบนามิเองก็ยอมให้พายุจูบปากอย่างดูดดื่ม จ๊วบ! ชุดเดรสสีฟ้าอ่อนของนามิถูกถอดออกอย่างง่ายดาย หน้าอกขนาดพอเหมาะมือและยอดปทุมถันสีกลีบบัวกำลังชูชันรอริมฝีปากของพายุ เมื่อพายุก้มลงไปชิมยอดปทุมถันนามิก็ถึงกับครางออกมาจนพายุต้องรีบมาประกบริมฝีปากไว้ ครูพายุ: ห้องมันอยู่ใกล้กันร้องเบาๆนะ นามิ: พอแล้ว...หนูว่าเราจะไปกันใหญ่แล้วค่ะ ครูพายุ: มาขนาดนี้แล้วจะใจดำทิ้งฉันได้ลงคอหรอนามิ นามิ: ครูมีทั้งครูเอย พี่ฟาง พี่แป้ง พี่หวาน อย่าดึงหนูเจ้าไปยุ่งเกี่ยวเลยค่ะ ครูพายุ: แต่ครูชอบเธอนะนามิจัง นามิ: หนูไม่ได้คิดอะไรกับครูนะคะ ครูพายุ: ถ้าเธอไม่คิดเธอจะยอมให้ฉันจับแก้ผ้าหรอ ดูสิน้ำไหลไม่หยุดขนาดนี้ให้ฉันกระแทกให้หายคันหน่อยไหม นามิ: ทุเรศครูพูดแบบนี้ได้ไง อ๊าาาา พายุไม่ขอทนอีกต่อไปตอนนี้จมูกของพายุกำลังซุกไซร้อยู่ตรงกลีบกุหลาบที่มีขนปกคลุมหน่อยๆ ครูพายุ: ขอฉันรุกล้ำพื้นที่สงวนหน่อยนะ พายุสอดลิ้นเข้าไปก่อนจะกระดกลิ้นรัวๆจนน้ำของนามิพุ่งกระจาย ครูพายุ: สุดยอดเลยนามิจัง นามิ: พอแล้วค่ะ หนูอายอื้ออ ครูพายุ: ไม่ต้องอายดูสิไอติมแสนอร่อยกำลังรอเธออยู่นะนามิ พายุควักแท่งไอติมออกมาจากกางเกงเมื่อนามิเห็นก็ถึงกับหันหน้าหนีทันที ขนาดที่ใหญ่เกินมาตรฐานของพายุทำเอานามิหน้าแดงหลบหน้าด้วยความเขิน ครูพายุ: ลองจับดูสินามิ อื้มมม แบบนั้นแหละสุดยอดเลยครับนามิ??

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more