ความลับไม่มีในโลก

1065 คำ

โชน: นั่นสิครับ ผมพูดอะไรออกไปเนี้ยจำไม่ได้แล้วครับ ครูพายุ: เอยคุณจะทานต่อไหม ผมจะกลับห้องพักแล้ว พายุที่เห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดีจึงรีบลุกไปตามครูเอยกลับมานั่งก่อนจะหันไปมองหน้าโชนกับนามิ ส่วนนามิตอนนี้ได้แต่อึ้งกับคำพูดของโชน "ห้องชมรม" หรือพี่โชนจะรู้เรื่องของตนกับครูพายุ หลังจากทานข้าวเสร็จเลยดี้และกัสจังจึงขอตัวไปอาบน้ำกันก่อนส่วนนามิขอออกมาเดินเล่นโดยมีโชนเดินอยู่ข้างๆ โชน: เมื่อเช้ายังดีๆอยู่เลย พอเจอเค้านามิก็เป็นแบบนี้ทุกที นามิรักครูพายุหรอ นามิ: เปล่าค่ะ หนูไม่ได้รักครูพายุ โชน: แน่ใจนะ เอาตามหัวใจของนามิเลยไม่ต้องกลัวพี่เสียใจหรอก นามิ: พี่โชนคะนามิอยากถามอะไรพี่หน่อยได้ไหม โชน: ได้สิ นามิจะถามอะไรพี่หรอ นามิ: เรื่องห้องชมรม โชน: พี่ก็พูดไปงั้นแหละครูพายุฟันนักเรียนผู้หญิงไปทั่ว ใครๆก็รู้แต่ไม่กล้าพูด นามิ: ค่ะ ผมได้แต่ยืนนิ่งเพราะผมนี่แหละที่เป็นคนเดินตรวจค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม