ครืด~ ครืด~ โทรศัพท์มือถือในมือสั่นสะเทือนได้จังหวะพอดิบพอดี เบอร์แปลกที่โชว์บนนั้นไม่ได้ทำให้จัสมินคิดมาก อาจจะเป็นเพราะว่าดันโทรมาในจังหวะที่เธออยากปลีกตัวออกจากตรงนี้พอดี "ฉันขอตัวไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะคะ" "ครับ" ลภัสมองการเคลื่อนไหวของคนตัวเล็กนิ่งๆ มองจนกระทั่งจัสมินทิ้งห่างออกไป "ฮัลโหล..." [ ฉันเองนะมิน ขอร้องว่าอย่าเพิ่งวางสายนะ ] เสียงที่คุ้นเคยสะกิดใจดวงน้อยอย่างจัง ขาสวยชะงักกึก คาดไม่ถึงว่าหลังจากที่เธอบล็อคเบอร์เขา เขาจะใช้เบอร์อื่นโทรกลับมา ความพยายามไม่ลดละเลย "ผู้ชายเฮงซวย จะโทรมาทำไมอีก!" [ อย่าพูดแบบนั้นสิมิน ฉันต้องทำยังไงทุกอย่างมันถึงจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ฉันคิดถึงเธอมากนะ ] "กลับไปเป็นเหมือนเดิมกับเมียคุณเถอะ มีคู่หมั้นอยู่แล้วแต่ไม่เคยบอกฉัน คนอย่างคุณมันทุเรศ มันเฮงซวยมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา" [ ถึงฉันจะมีคู่หมั้นอยู่แล้ว แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่เคยมีความ