หลายวันต่อมา
BLACK CLUB
ปึก~
ไฮโซหนุ่มดีกรีเจ้าของผับหรูกระแทกโทรศัพท์ลงบนโต๊ะทำงานอย่างไม่สบอารมณ์ คล้อยหลังที่พยายามโทรหาจัสมินแต่ปรากฏว่าเบอร์โทรของเขายังไม่ได้รับการปลดบล็อก
“จะใจแข็งแบบนี้อีกนานแค่ไหนวะมิน จะทรมานฉันไปถึงไหนวะ”
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“ขออนุญาตค่ะเสี่ย หยกเอาเครื่องดื่มมาให้เสี่ยค่ะ” พีอาร์สาวในชุดเดรสสีแดงสั้นเพียงต้นขายิ้มยั่ว
ใบหยกแฮปปี้มากกับการที่จัสมินถูกพักงาน และแฮปปี้มากกว่าเดิมเป็นสิบเท่าเมื่อรู้ว่าศัตรูหัวใจกับผู้ชายที่เธอรักเลิกกันแล้ว
เพราะเหตุผลอะไรก็ช่าง เธอไม่แคร์ทั้งนั้น
“วางไว้แล้วออกไป”
“เสี่ยเครียดเหรอคะ”
“ฉันบอกให้เธอออกไป”
“อย่างน้อยๆ เราก็เคยเป็นคนที่เข้ากันได้ดีมากๆ ให้หยกปรนนิบัติเสี่ยนะคะ หยกอยากช่วยเสี่ยค่ะ”
“ตอแหล หยุดตอแหลสักที!” น้ำเสียงที่เกรี้ยวกราดส่งผลให้ใบหยกถึงกับชะงักไป
“สะ เสี่ยว่าอะไรนะคะ”
“เลิกเล่นละครเถอะว่ะ ฉ
