ปีศาจจิ้งจอกตนนั้น... เป็นของข้า
เป็นของข้าครั้งที่ 30
เอินเจียวเหมยวิ่งเข้าไปหาหงเฟยจวิน ที่กำลังร่วมประชุมเช้าด้วยสีหน้าตื่นตกใจ เหล่าเทพเซียนต่างหันไปมองนางด้วยสีหน้าไม่พอใจ ที่จู่ๆ ก็วิ่งเข้ามาโดยที่ยังไม่ได้รับอนุญาต
“เจ้าเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร” เจี๋ยหมิงถาม
เอินเจียวเหมยหอบหายใจรัวๆ นางเมินต่อคำถามของเจี๋ยหมิง “ท่านมหาเทพเจ้าคะ พระชายา แฮ่ก... พระชายา”
หงเฟยจวินเลิกคิ้ว “พระชายาทำไมหรือ”
“ข้าหาพระชายาไม่พบเจ้าค่ะ หลังจากที่ช่วยพระชายาเปลี่ยนชุด ข้าออกไปยกน้ำชากาใหม่เข้าไปให้ แต่ว่าก็ไม่พบพระชายาแล้ว”
“เจ้าหาทั่วหรือยัง”
เอินเจียวเหมยพยักหน้า “ทั้งตำหนักใหญ่และเรือนเหมยฮวา ข้าหาหมดแล้วเจ้าค่ะ แต่ว่าไม่พบเลย หรือว่ามีผู้ใดเข้ามาลักพา..”
“เจ้าจะพูดอะไรก็ต้องคิดให้ดีก่อนรู้หรือไม่ ไม่เช่นนั้นคำพูดของเจ้าจะกลับมาทำร้ายตัวเจ้าเอง” เจี๋ยหมิงขัด
เอินเจียวเหมยหุบปากลง “ขออภัยเจ้าค่ะ
