จริงด้วย สุนัขทั้งสองได้ทรยศต่อเจ้าของตัวเองโดยแปรพักตร์มาชอบเกรซแทนโดยทันที
ไฮนซ์ขมวดคิ้วเหมือนมีแสงวาบข้ามผ่านดวงตาของเขา
ไฮนซ์พ่นควันบุหรี่พรวดเดียวและหายใจออกมา เขาขยับริมฝีปากบางและผิวปากออกมา
"วี้ด-"
ทางชั้นล่าง หูของสุนัขชี้ขึ้น
ไฮนซ์ผิวปากอีกครั้ง
สุนัขสองตัวมองไปตามทิศทางเสียงของเขา เมื่อเห็นเขา พวกมันต่างก็ก้มหน้าด้วยความอับอาย
พวกมันเป็นสุนัขที่ฉลาดจริงๆ
เกรซมองตามไปยังไฮนซ์ด้วยสายตาประชดประชัน “คุณโจนส์ ฉันว่าเรื่องมันจบแล้ว?”
"เกรซ" ไฮนซ์สูบบุหรี่อีกครั้ง ควันขาวพวยพุ่งออกมาช้าๆ เขาจ้องไปที่ใบหน้าซีดขาวของเธอ เหมือนมีแสงอันแหลมคมส่องผ่านดวงตาที่ลึกลับและอันตรายของเขา
ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาประหลาดใจตลอดได้ยังไงกัน
แต่นี่อาจเป็นเรื่องประหลาดใจที่น่าพึงพอใจ
เขาต้องการเห็นมากกว่านี้ว่าในตัวเธอมีเรื่องอะไรที่ทำให้เขาทึ่งได้อีก
“เอาล่ะ คุณต้องก
