นารีถูกอุ้มเข้ามาภายในบ้านประดิษฐ์พิชัยสงครามด้วยสภาพที่ไม่น่าดู จนคุณหญิงรัศมีแทบเป็นลมเมื่อเห็นเด็กสาวมีแค่เสื้อตัวหนาปกปิดคลุมกายแค่ตัวเดียว นารีไม่ยอมเหงิบเงยเอาแต่ซุกหน้าเข้ากับอกแกร่งอย่างตื่นกลัว ขาเรียวขาวที่พ้นจากขอบตัวเสื้อมีแต่รอยขูดขีดเป็นทางยาว เลือดที่ซึมซิบแห้งเกรอะกรังเต็มเรียวขาไปหมด ภาพวันเก่าๆ เมื่อหลายปีก่อนทำให้คุณหญิงยกมืออุ่นขึ้นมาป้องปิดปากอย่างใจเสีย น้ำตาแห่งความสงสารส่งผ่านทางดวงตาเศร้าของคุณหญิงอย่างเจ็บปวด กว่านารีจะผ่านเรื่องเลวร้ายพวกนั้นมาได้เธอทุกข์ทรมานแค่ไหนคุณหญิงรู้ดี โรคซึมเศร้าที่เกิดจากนารีเกือบถูกข่มขืนเกือบคร่าชีวิตเธอไปหลายครั้งหลายคราบัดนี้มันเริ่มส่งสัญญาณเริ่มต้นขึ้นใหม่อีกครั้ง
นารีถูกวางบนที่นอนนุ่มก้นที่ถึงที่นอนแต่แขนขาวกับหน้าไม่ยอมละจากอกแกร่งไปไหน คุณหญิงรัศมีลูบหัวทุยเบาๆ เพียงแค่นั้นสัมผัสอ่อนนุ่มที่เธอจำได้ก็พานพาให้น้ำตารื้นตีตื้นข
