เคเซย์...
สาวใช้เดินมาหาผม ระหว่างนั้นผมได้ยินเสียงฝีเท้าของโซรีนกำลังก้าวมาอย่างรวดเร็ว จังหวะนั้นผมหันมอง แต่หยุดชะงักเบ้หน้าเหมือนกำลังเจ็บปวด ผมเลยหันไปให้ความสนใจ
“มีอะไรครับป้า?”
“คุณพิชเดินทางไปต่างประเทศค่ะ ท่านบอกให้ป้าบอกเรียนให้คุณเคเซย์ทราบด้วย”
เพียงแค่รับรู้ผมพูดไม่ออก กรามขบแน่นอย่างไม่รู้ตัว หันขวับจ้องมองโซรีน ผมเห็นเธอสะดุ้งมองผมแววตาหวาดหวั่น
“นายตรัยไปด้วยหรือเปล่า!”ผมถาม
“ไปด้วยค่ะ”
ผมแทบอยากอาละวาดให้บ้านมันพังไปเสียเดี๋ยวนี้เลย
“ป้ามีอะไรก็ไปทำเถอะ ผมรู้แล้ว”ผมพยายามข่มอารมณ์สุดขีด
“ค่ะ”
หันมองเธออีกครั้ง เห็นโซรีนยืนน้ำตาคลออยู่ สุดจะทนจริงๆ ผมรับไม่ได้มันอะไรกันนักหนา ทั้งแม่ผมทั้งพ่อเธอตกลงจะคบกันใช่ไหม!
“ขึ้นไปข้างบนกับฉันโซรีน!”ผมหันไปตวาดเธอ
โซรีนน้ำตาคลอไม่ยอมทำตามคำสั่ง ผมเลยจ้ำพรวดเข้าใกล้ เธอตกใจรีบถอยหลัง แต่ผมคว้าเอวไว้ได้ก่อน
“อย่านะ ปล่อย
