ตอนที่ 8 แต่งก็แต่ง

1488 คำ

ตอนที่ 8 แต่งก็แต่ง หลังจากที่ประกาศกร้าวออกไปแล้ว บ่ายวันนั้นรถกระบะคันเก่าก็ขับออกไปจากฟาร์มบุญเลิศ ทิ้งให้หญิงสาวยืนมองไฟท้ายที่ไกลออกไปด้วยหัวใจที่หนักหน่วง ครั้นเมื่อท้ายรถเลี้ยวหายไปสุดซอย เธอจึงหมุนตัวกลับเข้าไปในบ้าน แต่เมื่อเดินเข้ามาถึงกลางทาง ก็เจอเข้ากับชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลากำลังยืนพิงขอบประตู มือถือไก่ย่างยกขึ้นกัดคำโตอีกมือถือถุงข้าวเหนียวถุงละห้าบาท ที่รถมอเตอร์ไซค์พ่วงขี่มาขายยามเช้า ๆ ของทุกวัน “กินไหม” เขายื่นน่องไก่ไปตรงหน้า พลางเอ่ยชวนหน้าตาเฉย ทำเอาปรียาดาถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก ทำไมเขายังทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้อีก นี่เขาเข้าใจหรือเปล่าว่าทวดทั้งสองกำลังไปไหน “อาสิงห์...” “หืม...” มฤคินทร์เอียงคอถาม ปากก็กัดกินน่องไก่จนมันแผล็บ ไม่คิดว่าไก่ทอดหาดใหญ่จะดังไกลถึงชัยภูมิ พร้อมเปลี่ยนน้ำจิ้มไก่เป็นน้ำจิ้มแจ่ว เป็นการผสมผสานระหว่างอีสานใต้อย่างลงตัว “แม่ใหญ่ซื้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม