ปึก!!
“ให้มันได้แบบนี้สิว่ะ!!” คามินเขวี้ยงโทรศัพท์ลงพื้นด้วยความโมโหเมื่อคนของเขาโทรมาบอกว่ายัยเด็กน้อยที่รักหนีไป มิหนำซ้ำเธอยังอ้างว่าเขาให้คาร่าพาเธอไปโรงพยาบาลอีกด้วย แสบมาก!!
“นายจะให้ทำยังไงต่อดีครับ” ราฮิมถามผู้เป็นนายที่ตอนนี้รังสีอำมหิตแผ่กระจายออกมารอบตัวหลังจากรับโทรศัพท์จากคาร่าหัวหน้าแม่บ้าน ซึ่งไม่ต้องบอกก็พอจะเดาได้ว่าเกี่ยวกับเด็กสาวที่คามินพามาจากประเทศไทยด้วยแน่นอน
“ไม่ต้องตาม ดูสิ จะหนีไปได้ไกลแค่ไหน อวดเก่งดีนัก!” คามินกัดฟันพูดเสียงเหี้ยม เขาก็อยากจะรู้หนักว่าที่รักจะหนีได้ยังไงในเมื่อเธอแทบไม่ประสีประสากับอะไรเลยในประเทศแห่งความมั่งคั่งนี้ ถ้าเธอสามารถเอาตัวรอดจากพวกเหยี่ยวพวกกาไปได้เขาจะนับถือเธอเลยสำหรับเด็กสาวตัวเล็กๆ ในที่ต่างบ้านต่างเมืองแบบนี้
“แต่นายคะ..”
“กลับ!” ราฮิมพูดยังไม่ทันจบคามินก็พูดตัดบทพร้อมกลับเดินนำออกไปจากห้องเขากับเบนจามินเลยต้องเดินตามไปอย
