พ่ายรักสิบแปดมงกุฎ

ช่วย?

คามินเดินดิ่งเข้าไปที่ห้องฝึกทันทีเมื่อเขาให้คนตามหายัยเด็กแสบจนทั่วแล้วไม่เจอ เขาแทบจะอาละวาดถ้าคาร่าไม่เดินเข้ามาซะก่อน

'หาอะไรกันอยู่เหรอคะ'

'หาเมีย'

'เมีย? เอ่อ..หมายถึงคุณที่รักหรือเปล่าคะ'

'เมียฉันมีแค่คนเดียวนะคาร่า' เขากดเสียงต่ำ

'ค่ะ ค่ะ'

'เธอเห็นที่รักหรือเปล่าคาร่า? '

'ค่ะ เห็นเดินเล่นที่สวนทางไปห้องฝึกค่ะนาย' บอกพลางก้มหน้าหลบสายตาดุดันของเขา

'เมื่อไหร่'

'สักพักหนึ่งแล้วค่ะ'

'ขอบใจ'

นั่นแหละที่เขารับรู้มา แล้วคิดว่านิสัยสอดรู้สอดเห็นอย่างที่รักนะหรือจะหยุดแค่เดินเล่นที่สวน

เป็นไปได้ยาก!!

เขาเดินเข้ามาในห้องฝึกกวาดสายตามองหาคนตัวเล็กทันที ไม่ได้สนใจลูกน้องที่มองเขาเหมือนเห็นตัวประหลาด

"เมียกูอยู่ไหน? " เขาถามลูกน้องที่ซ้อมยิงปืนอยู่ใกล้ๆ ชีวิตนี้เขาจะต้องพูดคำนี้อีกกี่ครั้งกันนะ

'เมียกูอยู่ไหน'

'เมียกูไปไหน'

'เมียกูหาย'

อ้ากกก!! ชีวิตแลดูติดเมียเกินไปแล้วไอ้คาม