‘แล้วเอ็ง ไม่อยากลองคบกับคนที่ปกป้องเอ็งได้บ้างเหรอ?...’
คำถามในตอนนั้น กลายเป็นคำถามที่ไม่มีคนตอบ เพราะเจ้าของคำตอบดันเอาแต่เงียบและนั่งนิ่งอยู่แบบนั้น จนกระทั่งเราทั้งคู่แยกกันไปคนละทาง แต่จะพูดว่าไม่ได้คำตอบเลยซะทีเดียวก็คงไม่ถูก เพราะตอนก่อนที่กุ๊กจะเดินออกไป เขาได้พูดทิ้งท้ายเอาไว้อยู่เหมือนกัน
แถมยังถือเสื้อช็อปฉันติดมือไปด้วย
‘ความรู้สึกคนเรามันไม่ได้เปลี่ยนกันง่ายนะพี่… ผมยังคงยืนยันว่าผมยังรู้สึกชอบโกกิอยู่’
‘…’
‘และผมก็ไม่ได้รังเกียจในสิ่งที่พี่เป็นเหมือนกัน’
คำพูดแบบนั้นน่ะ มันแปลว่าฉันกำลังก้าวไปอีกหนึ่งขั้นหรือเปล่านะ?
วันต่อมา…
วันนี้ฉันไม่ได้อยู่ที่มหาวิทยาลัยเหมือนทุกที อันที่จริงน่ะไปมาตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ แต่มันติดอยู่ที่ว่า พอไปถึงฉันก็บังเอิญรู้ข่าวว่าไอ้ลูกเจี๊ยบไม่ได้ไปที่มหาวิทยาลัยวันนี้ คงเพราะควันหลงจากเรื่องทะเลาะวิวาทเมื่อวานล่ะมั้ง เพราะแบบนั้นฉันก็เลยพา
