บทที่ 12
“คุณหวงนี่รู้เรื่องอาหารเยอะเหมือนกันนะคะ” หลงเหยียนกล่าวอย่างชื่นชม เมื่อเขาอธิบายถึงประวัติความเป็นมาของแต่ละจานที่สั่งมา
“ก็พอรู้บ้างครับ” หวงต้าลู่ตอบพร้อมรอยยิ้ม “เวลาเดินทางไปไหนมาไหน ผมชอบลองชิมอาหารท้องถิ่นเสมอ มันทำให้เราเข้าใจวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของแต่ละสถานที่ได้ดีขึ้น”
“ฉันก็เห็นด้วยค่ะ การทำความรู้จักกับอาหารท้องถิ่นเป็นหนึ่งในวิธีที่ดีในการเข้าใจผู้คนและสถานที่นั้น ๆ” หลงเหยียนพูดด้วยความจริงใจ แม้ว่าใจจริงแล้วเธอจะไม่ค่อยมีโอกาสได้ลองอะไรใหม่ ๆ เท่าไรนักเพราะมัวแต่ทุ่มเทกับการทำงาน
เมื่ออาหารเริ่มถูกเสิร์ฟ หลงเหยียนมองจานที่เรียงรายอยู่ตรงหน้าและสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมของอาหารโบราณที่ถูกปรุงอย่างพิถีพิถัน หวงต้าลู่เริ่มแนะนำให้เธอลองชิมจานแรกที่เสิร์ฟมา ซึ่งเป็นอาหารที่เขาชื่นชอบเป็นพิเศษ
“ลองจานนี้ก่อนนะครับ นี่คือ ‘เป็ดอบน้ำผึ้ง’ ที่เคลือบด้วยน้ำผึ้งท้องถิ่น
