_ชั่วโมงถัดมา
"อื้อ..." เสียงอ้อแอ้เพราะถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์เข้าสู่ร่างกายมากกว่าปกติ โดนภูเขาแกล้งสั่งเติมไวน์ไม่พักหายใจ เด็กสาวเมามายขึ้นนั่งตักกำยำซุกใบหน้าเข้าอกแกร่งหาที่นอน ตอนนี้ทั้งคู่เปลี่ยนมานั่งอยู่โซนรับแขกบนโซฟากว้าง มินิทกับปืนเห็นว่านาฬิกาล่วงเลยดึก จึงเอ่ยปากขึ้นไปพักผ่อนก่อน ทิ้งวัยหนุ่มสาวสังสรรค์ต่อ ส่วนน้องชายตัวแสบก็มีอาการไม่ต่างกัน
"ลุก" เจ้าของร่างกำยำ กระแทกลมหายใจคล้ายรำคาญ พยามสลัดมือบางเลียนแบบหนวดปลาหมึกไต่หยุบยิบ แกะเช่นไรก็ไม่ยอมปล่อย ใบหน้าภูเขายังหันจ้องสังเกตุ อมยิ้มเวลาเห็นหน้าอิ่มเอมหลับตาพริ้ม กระตุ้นความหงุดหงิดแก่พี่ชายหนัก
"ม่ายยยย" คนเมามายส่ายหน้าพลันวัน ซุกแล้วซุกอีกไม่มีทีท่าจะตื่น กำเสื้อเชิ้ตยับยู้ยี่เสียทรง
"ภู!" ต้นไม้ออกเสียงกำราบน้องดัง แทบไม่เคยโดนตำหนิสักครั้ง คนถูกเอ่ยชื่อกระพริบมึนงง ลุกขึ้นยืนเกาท้ายทอยแก้ลืมตัว ไม่ลืมหยิบขวดไวน์สาวเ
