ตอนที่ 3

1025 คำ

จินตนาการไปว่าแก่นกายยาวใหญ่ตั้งลำผงาดกล้าแข็งตัวแน่นอยู่ในอุ้งมือ ใหญ่มากจนมือกำไม่รอบกำลัง ก้านกิ่งของต้นชมพูสั่นไหวตามจังหวะชักว่าวของลุงโดมม์ ตาเบิกโพลงจ้องมองขวดน้ำหอมอย่างนึกอิจฉา แอบจินตนาการไปว่าตัวเองกำลังจับท่อนเอ็นอัดเข้าใส่สองกลีบของคุณนายคนงาม และในขณะที่ลุงโดมกำลังชักว่าวอย่างเมามัน จู่ๆ กิ่งชมพูรับน้ำหนักไม่ไหวก็เอนเข้ามาที่ช่องหน้าต่างพอดี ทำให้ร่างของลุงโดมม์จำต้องพุ่งเข้ามาในห้องเพื่อไม่ให้ตัวเองตกลงไปข้างล่าง “วะ… ว้ายยยย… ” เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไม่มีใครคิดฝัน… ทำเอาคุณนายร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ ขวดน้ำหอมหลุดออกมากมือที่กำแน่น จ้องมองร่างกำยำนึกว่าทาซาร์นหลุดออกมาจากป่า “ผม… เอ่อ… ผมขอโทษครับคุณนาย คือผมไม่ได้ตั้งใจจะบุกรุกครับ ผมปีนขึ้นมาตัดกิ่งชมพู่ตามที่ท่านนายพลสั่งเอาไว้แล้วบังเอิญกิ่งมันหัก… ” ลุงโดมม์รีบกล่าว… คุณนายรีบก้าวลงจากเตียงเอื้อมมือคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวมาคลุมร่างเปลือยเปล่าของคนสวนที่จ้องมองมาอย่างกระหายราวจะกินเลือดกินเนื้อ “ไม่เป็นไรค่ะ… ว่าแต่เจ็บตรงไหนหรือเปล่า… ” คุณนายจ้องมองร่างกำยำที่สวมเพียงกางเกงขาสั้นเพียงตัวเดียว “ผมไม่เป็นไรครับ… ” ลุงโดมม์ตอบ… นึกชมในใจว่าคุณนายคนนี้ช่างแสนดี แทนที่หล่อนจะโกรธแต่กลับแสดงอาการห่วงใยออกมาให้เห็น คงเป็นเพราะเห็นว่าตกลงมาจากกิ่งไม้สูง “ผม… เอ่อ… ผมขอโทษนะครับที่มาขัดจังหวะ” คำพูดที่ได้ยิน… ทำเอาคุณนายอายแก้มแดงซ่าน แม้รู้ว่าลุงโดมม์อยากขอโทษ แต่การกล่าวย้ำถึงสิ่งที่หล่อนกำลังทำเมื่อครู่ยิ่งทำให้คุณนายรู้สึกอาย หล่อนจ้องมองลุงโดมเอื้อมมือเก็บขวดน้ำหอมที่วางอยู่กับพื้น หลังจากหลุดกระเด็นออกจากมือด้วยความตกใจ ส่วนปลายมนทู่ของขวดยังเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำคาวสวาท กลิ่นของมันกระทบจมูกลุงโดมม์ ทำให้รู้สึกใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างประหลาด “ทำไมต้องย้ำให้อาย… ” หล่อนว่า หมายถึงการช่วยตัวเองเมื่อครู่ “ขอโทษครับ ไม่ต้องอายครับผมรู้ว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ… ถ้าสิ่งที่ต้องการนั้นไม่เพียงพอเราก็ช่วยเติมเต็มให้ตัวเองไม่ใช่เรื่องน่าอายครับ… ” ลุงโดมไม่อยากให้หล่อนรู้สึกอับอาย “แหม… ดูเหมือนว่าลุงจะรู้ดีนะจ๊ะ... ” คุณนายกล่าว “ครับ… เมื่อวานท่านนายพลเพิ่งมาถามผมว่ามียาอะไรที่ช่วยทำให้ใหญ่และแข็ง… ” ลุงโดมม์กล่าวอย่างไม่คิดจะปิดบัง “งั้นไหนๆ ลุงก็รู้ก็เห็นหมดแล้ว… งั้นลุงก็ควรจะรับผิดชอบที่เป็นคนทำให้ทุกอย่างต้องสะดุดลง… ” คุณนายเอื้อมมือรับขวดน้ำหอมที่ยื่นมาจากมือของลุงโดมม์พร้อมกวาดสายตามองร่างกำยำอย่างพินิจพิจารณาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนจะเอื้อมมือดึงมือของลุงโดมม์ให้นั่งลงคุกเข่าตรงง่ามขาของหล่อน “ลุงเป็นคนทำให้ทุกอย่างสะดุดลง… งั้นลุงต้องสานต่อให้เสร็จ… ” คุณนายโยนขวดน้ำหอมทิ้ง ลุงโดมตกใจ… เพราะไม่คิดว่าสถานการณ์จะกลับกลายเป็นแบบนี้จากตอนแรกที่คิดว่าอาจจะโดนไล่ออก “งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะครับ… ” ลุงโดมม์กล่าวอย่างตื่นเต้น… เพียงแค่มองตาของคุณนายก็รู้ว่าหญิงสาวคนนี้ร้อนแรง รู้ว่าหล่อนต้องการสิ่งใดจึงได้ทอดสะพานให้ถึงเพียงนี้ ไม่เช่นนั้นคงไม่ต้องพึ่งพาขวดน้ำหอมอย่างเห็นเมื่อครู่ “งั้นจะรออะไรล่ะ… ” สิ้นเสียงของคุณนาย… ลุงโดมม์รีบทรุดร่างลงนั่งระหว่างขาสองข้างของหล่อน เอามือเลิกชายเสื้อคลุมขึ้นมากองเหนือเข่า ก่อนจับแหวกออกจากกัน ตะลึงมองกลีบดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานเยิ้มฉ่ำไปด้วยน้ำหล่อลื่นหลั่งไหลออกมาจากการช่วยตัวเองเมื่อครู่ ลุงโดมสุดจะทนมองของดี… รีบจับขาสองข้างของคุณนายขึ้นมาถ่างอ้าบนเตียงอย่างลนลาน ก่อนจะโน้มตัวก้มลงมาปาดลิ้นรัวเข้าใส่สองกลีบ ปลิ้นอ้าเป็นยวงทะลักออกมาท่ามกลางเส้นไหมสีดำระยับ แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… “อ๊า… ซี้ดดดดดดดด… ” คุณนายถึงกับร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเพราะตรงนั้นกำลังโดนกระตุ้นอย่างหนัก ปลายลิ้นร้ายกาจของลุงคนสวนทำเอาทรมานคันยิบ หล่อนขมิบรูสู้กับปลายลิ้น ยัดแยงแทงรัวเข้าต่อมาอีกอึดใจใหญ่ๆ กระทั่งน้ำเสียวของหล่อนไหลพุ่งออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้ “อ๊ะ… อ๊ายยยยยยย… ” คุณนายคราง… สองมือขยุ้มหัวลุงโดมม์เอาไว้แน่น รั้งเข้ามาให้แกนาบแผ่นลิ้นลงกลางร่องกลีบที่ห่างหายไปจากการสอดใส่มานานหลายวัน นับตั้งแต่นายพลผู้เป็นสามีเริ่มป่วยด้วยอาการต่อมลูกหมากโตและโรคเบาหวานกำเริบ ส่งผลให้ความเป็นชายไม่แข็งตัวพอที่จะสอดใส่ให้ความสุขกับหล่อนได้อย่างสามีทั่วไป แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… ลุงโดมหื่นจัดเมื่อโอกาสมาถึง… แกปาดลิ้นเสยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบสวาทแอ่นออกมาเต็มง่ามขาที่กำลังโดนจับง้าง ถ่างอ้าออกจากกัน “ซี้ดดดด… กลิ่นคาวตรงนี้ของคุณนายหอมชื่นใจผมเหลือเกิน” ลุงโดมม์หื่นจัด รีบยัดปลายลิ้นทะลวงแทงแยงน้ำลงไปวนคว้านสลับกับไล้เลียเขี่ยคลึงเม็ดกระสันจนน้ำเสียวของคุณนายแตกซ่านออกมาอีกระลอก ม๊วฟ… ม๊วฟ… ม๊วฟ.. ม๊วฟ… ม๊วฟ… เสียงเม็ดเสียวของคุณนายโดนปาดลุงโดมม์ดูดจนบวมเบ่งขึ้นมาเป็นหน่อเนื้อน้อยๆ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more