สองสายตาสอดประสานหวานล้ำยิ่งกว่าน้ำผึ้งพระจันทร์เดือนห้า ก่อนริมฝีปากเย็นเยียบของราชาหนุ่มจะเข้าครอบครองความอบอุ่นนั้นหลังจากโหยหามานาน อ่อนโยน อ่อนหวาน เร่งเร้า ราวกับต้องพิษกำหนัดเสียเอง จนคนใต้ร่างหายใจแทบไม่ทัน มือบางบีบไหล่กว้างส่งสัญญาณเตือนเมื่อพลังวิญญาณถูกดูดออกไปจนหมดแล้ว แต่เจ้าตัวกลับไม่ยอมปล่อยริมฝีปากของเธอให้เป็นอิสระสักที
ติ๊ด!
เสียงฝากข้อความดังขึ้นจากนาฬิกาพกข้างตัว ก่อนที่ข้อความเสียงนั้นจะดังขึ้นอัตโนมัติ
[บ่ายโมงตรง รวมตัวกันที่ตำหนักเซียน]
ข้อความนั้นเป็นเสียงของเฟิงเสิน เสียงที่สามารถหยุดการกระทำทุกอย่างของคนบนร่างลงได้ ช่วยต่อชีวิตให้อี้ฟานอย่างเฉียดฉิว
มือบางยันอกกว้างขึ้น ริมฝีปากอวบอิ่มยิ้มแห้งหลังถูกดูดพลังไปพอสมควร “เราต้องไปเตรียมตัวกันแล้ว”
ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงใกล้จนคนใต้ร่างรับรู้ได้ถึงกลิ่นหอมเย็น ไหล่เล็กหดเข้าเมื่อถูกเส้นผมสีเงินสัมผัสคลอเคลียไ
