อี้ฟานเบือนหน้าหนีด้วยความรังเกียจ
เจ้างูยักษ์รู้ว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะสำแดงฤทธิ์เดชได้ จึง
ค่อย ๆ คลายกำลังออก
“แล้วข้าจะมารับเจ้าอีกครั้ง... เจ้าสาวของข้า ฮ่า ๆ ๆ” มันหัวเราะเสียงดังลั่นป่าเพื่อข่มขวัญ ก่อนพาร่างยักษ์ของตัวเองหายเข้าไปในป่าดำ
อี้ฟานถอนหายใจโล่งเมื่อมันไม่ทำอะไรเธอไปมากกว่าการออกมาทักทาย เป็นการทักทายที่น่าขยะแขยงที่สุดตั้งแต่พบเจอมา เมื่อหญิงสาวขยับร่างกายได้เธอจึงหยิบพลุสีเขียวขึ้นมาจุด แต่ด้วยความที่พลุในกระเป๋ามีหลากสีมากไป และสติที่ยังมาไม่ครบ ทำให้เผลอจุดพลุสีฟ้าขึ้นมาแทน
ปุ้ง!
นัยน์ตาสวยมองเจ้าพลุสีฟ้าที่ลอยขึ้นไปด้วยความว่างเปล่า รอบนี้เธอไม่ได้ตั้งใจจะกวนใครนะ เพราะสติของเธอยังมาไม่ครบเท่านั้นเอง แต่มันเป็นโทนสีเย็นเหมือนกันกับสีเขียว หวังว่าพวกเขาจะเข้าใจ ดีเท่าไหร่ที่ไม่เบลอจนหยิบสีแดงขึ้นมาแทน
อี้ฟานกางแผนที่ออกพร้อมก้มมองนาฬิกาของตน เหลือเวลาอีกแค่สามส
