“ท่านพ่อ! ช่วยข้าด้วยยยยย!!!”
เสียงของเด็กน้อยเฉินกวงร้องลั่นจนเธอต้องหันไปมองตาม
ร่างของหญิงสาวที่น่าจะเป็นแม่ถูกโจรชั่วจับตัวไว้
“ไม่นะ เฉินกวงลูกพ่อ ซวงอี้! ปล่อยครอบครัวของข้า”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ” เจ้าโจรโฉดชั่วหัวเราะลั่น
“ข้าจะปล่อยหมู่บ้านไปก็ได้ แต่ลูกเมียเจ้าต้องเป็นของข้า!”
“ไม่นะท่านพ่อ!!!” เด็กชายร้องลั่น
เจ้าโจรชั่วรำคาญจึงตบปากเด็กน้อยอย่างแรงจนเลือดกบปาก
“เฉินกวง!” หลี่กวงร้องเสียงหลง ชายหนุ่มพยายามสะบัดให้หลุดจากการถูกจับกุมแต่ก็ทำไม่ได้ ทำได้แค่ยืนมองร่างของภรรยาแล้วลูกชายถูกนำตัวไปเป็นทาส
เด็กน้อยได้แต่ร้องเรียกหาบิดา หวังว่าเขาจะช่วยตนและมารดา แต่ภาพที่เห็นร่างนั้นกลับยืนนิ่งไม่ไหวติง เด็กน้อยร้องจนน้ำเสียงแหบแห้ง ความโกรธ เกลียด และแค้นค่อย ๆ กัดกินจิตใจไปทีละส่วน ยิ่งเห็นมารดาต้องทนทุกข์ทรมานจนตายในค่ายโจร ยิ่งทำให้เขาคิดแต่เรื่องแก้แค้นและทำลายหมู่บ้านนั้นเสีย
อี
