บทที่20
“ลู่จื้ออย่าบอกนะ ว่าเจ้าไปจวนตระกูลหยุนมาอีกแล้ว” เมื่อเห็นบุตรสาวที่ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษเดินเข้าไปหาตนก็อดที่จะถามมิได้
แม้ว่าข่าวที่นางรับรู้จะไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก แต่ก็ใช่ว่าพี่หลิวเหว่ยจะตายเสียวันนี้พรุ่งนี้ อย่างไรหากไม่ครบกำหนดสิบปี นางก็ยังมีความหวัง รอเขาอย่างเดียวดายนางยังรอได้ แต่จากนี้ไปเราสองจะร่วมกันฝ่าฟันไปด้วยกันเหตุใดนางจะทนมิได้เล่า
“ท่านพ่อพรุ่งนี้พี่หลิวเหว่ยจะมาหาท่านนะเจ้าคะ”
คนเป็นพ่อได้ฟังก็หนวดกระตุก แม้จะรู้เรื่องที่เขาถูกพิษ แต่เรื่องอื่น ๆ มองมุมใดหลิวเหว่ยก็ทำมิถูกต้อง
“จะมาทำไมอีก ครั้งก่อนยังงามหน้าไม่พอหรืออย่างไรกัน” น้ำเสียงและท่าทางของบิดาทำให้ลู่จื้ออยากจะอธิบายเรื่องราวต่าง ๆ ให้กับบิดาได้รับรู้แต่นางเองก็รู้แค่เพียงนิดเท่านั้น
“เอาเป็นว่าเรื่องก่อนหน้านี้เป็นการเข้าใจผิดระหว่างกัน หากท่านพ่อจะยอมฟังเหตุผล”
ชายมีอายุปัดมือราวกับไม่อยาก
