กลับมาที่ห้องเห็นหล่อนนอนหลับแล้ว สูงยืนพิจารณาคนบนเตียงแววตาอ่อนโยน เปลี่ยนไปมากเหลือเกินน้องมิ โตแล้วความคิดย่อมแตกต่างจากเด็ก ตอนนั้นเขาไม่น่าคิดผิดเลย ไม่เช่นนั้นเรื่องระหว่างเราสองคนคงง่ายกว่านี้ ไม่ต้องมาเล่นละครตบตาให้กระอักกระอ่วน
มิลันดาแกล้งหลับตา เวลานี้การไม่พูดกันน่าจะเป็นการดีกว่า หล่อนไม่รู้หรอกว่าเขารักคุณกานต์สินีหรือไม่ แต่การไปหากันแบบนี้ในขณะที่ตนมีภรรยาสำหรับมิลันดา มันถือเป็นการไม่ให้เกียรติกัน หากพี่คมบริสุทธิ์ใจต้องบอกหล่อนก่อนเคลื่อนรถหายอย่างรวดเร็ว แต่เขาเลือกไม่ปริปากสักคำ การกระทำเหล่านั้นทำให้หล่อนรู้สถานะตนเอง
เพราะมัวหลงระเริงดีใจกับถ้อยคำท่าทางของเขา จนลืมว่านี่คือละครฉากหนึ่ง หล่อนมีใจให้เขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอถูกทำดีด้วย แสดงบทสามีผู้แสนรักภรรยาเลยยิ่งคิดเลยเถิด บางที... พี่คมอาจมีใจให้กันก็เป็นได้ ทว่าสุดท้ายแล้วหล่อนต้องยอมรับความจริง ว่านั้นแค่ความ
