อาคินขยับแขนไปโอบเธอกลับ ยายกี้โตขึ้นแล้วสินะ รู้จักคิดรอบด้านขึ้นเยอะ นอกนั้นแล้วอกอวบอิ่มที่เบียดเขาตอนนี้ก็เป็นอีกข้อที่บอกชัดว่าเธอโตขึ้นแค่ไหน
"เฮียยอมรับว่าโกรธมาก แต่ในเมื่อมาถึงจุดนี้แล้วเฮียจะทำเป็นลืมๆ ไปก็แล้วกันว่าเราทำผิดกฎอะไรบ้าง เห็นแก่ลูกนกลูกกาตาดำๆ จะให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วกัน"
"เหมือนเดิมยังไงคะ"
"เหมือนช่วงก่อนแต่งงานไง เราจะอยู่กันอย่างสงบ"
"อ๋อ" ช่วงนั้นเธออยู่กับเขา ไม่เคยเรียกร้องอะไร ไม่มีสถานะ และอาคินก็พอใจมาก เขาอารมณ์ดีไม่เคยทำท่าทีเคืองขุ่นใดๆ ให้เธอได้เห็นเลย"ก็ดีนะคะ" อย่างน้อยที่สุดเธอก็ได้นอนกอดเขาแล้วหลับสบาย ไม่ต้องพึ่งยานอนหลับและไม่ต้องกลับบ้านไปอยู่บ้านอานนท์มีเขาคนที่ใจดีไม่เอาแต่หน้าบึ้งอยู่ใกล้ๆ เธอคงมีความสุขมาก
"แต่ว่ามีข้อแม้อย่างหนึ่ง"
"ข้อแม้อะไรเหรอคะ" เธอเงยหน้ามองเขา
"เราต้องสัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่ทำเรื่องเซอร์ไพรซ์เฮียโดยที่เฮียไ
