ตอนที่ 15

1387 คำ

เรย์โนว์มองก่อนจะเดินไปเลือกของเล่นระบายอารมณ์เกรี้ยวกราดให้จางหายลงไป น้ำเสียงร้องดังลั่นด้วยความเจ็บปวดดังไม่หยุดและกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งออกมา พออารมณ์ดีขึ้นก็วางมือแล้วเดินกลับไปบ้านพักเพื่อดูแลหนูดา แต่เจอเพื่อนมานั่งดื่มวิสกี้รอ "เรย์โนว์นี้จัดการพวกมันแล้วใช่ไหม?" ด้วยความเป็นเพื่อนกันมาหลายปีทำให้มาร์โก้พอมองออกว่าอะไรจะเกิดขึ้น "เรียบร้อยคนของไอ้อากอน มันคงแค้นที่ฉันไประเบิดกาสิโนมันมั้ง" เรย์โนว์ยิ้มด้วยความสะใจกับผลงานคราวก่อน "แล้วหนูดาเขารู้เรื่องไหมวะ ฉันกลัวว่าเขาจะรับไม่ได้ในสิ่งที่แกเป็น และอาจจะ..." กีรดาเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่งไม่มีศัตรูถึงขั้นต้องฆ่าทิ้งเป็นว่าเล่นเหมือนเรย์โนว์ นั่นเลยทำให้มาร์โก้เป็นห่วงมากตามประสาเพื่อนรัก "สักวันเขาก็ต้องรู้อยู่ดีและตอนนั้นฉันน่าจะจัดการพวกเสี้ยมหนามไปหมดแล้วก็ได้ ว่าแต่มิรินเถอะจะรับรักแกได้รึเปล่า?” มาร์โก้ไม่ใช่คนมีศัตรูเยอะเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม