เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
เมื่อแฟนหนุ่มกลับมาเธอก็ไม่รีรอที่จะซักไซ้เอ่ยถามซึ่งพอเขาเล่าเรื่องทุกอย่างเธอก็พอเข้าใจได้ "แล้วพี่ไม่รู้เลยหรอว่าพี่เป็นลูกเค้าหน้าเหมือนกันขนาดนั้น" เธอเอ่ยพรางมองหน้าบิดาของเขาในมือถืออย่างพินิจเพราะเขาเหมือนพ่อนี่เองถึงได้หล่อขนาดนี้ "แม่พาพี่มาตั้งแต่สิบขวบพี่ถูกชนรถพี่เลยจำอะไรไม่ได้พี่ไม่ได้รวยไงจะเอาอะไรมารูล่ะ" คนที่มีมือถือหรือคนที่ทำธุรกิจอะไรหลายๆ อย่างแวดวงเดียวกันกันพอเขานั่นแหละถึงจะรู้จักบิดาของเขา "ค่ะ" เธอเองก็ไม่ถามอะไรเพราะเข้าใจได้หลังจากที่เขาอธิบายทุกอย่างให้เธอฟัง "แล้วเรื่องที่ญี่ปุ่นหนูจะทำยังไง? จะให้สองแม่ลูกนั่นได้ทุกอย่างที่ปู่หนูสร้างไปงั้นหรอ?" เขาเอ่ยถึงแม้ว่าปู่ของเธอจะเคยกีดกันเขาก็เถอะแต่เขาก็ไม่ได้อย่างให้เรื่องมันลงเอยแบบนี้มากหรอก "พี่ไม่โกรธคุณปู่หรอคะ? ทั้งที่คุณปู่ไม่ชอบพี่มานานหลายปี" ปู่ไม่ชอบเขาก็เพราะเขาไม่มีอะไรคู่ควรกับเธอนั่นแหละแต่เธ