“ใบหยกมึงจะรีบไปไหน” เสียงของเหนือสมุทรดังขึ้นทันทีเพราะเมื่อมาถึงมหาวิทยาลัยเพราะใบหยกกำลังแยกตัวเดินออกไป “เราจะไปคณะแพทย์” ใบหยกตอบกลับมาตามตรงพร้อมกระชับมือที่ถือกล่องคุกกี้ไว้แน่น “ไปทำไม” ถึงเหนือสมุทรจะรู้ว่าใบหยกไปทำไมแต่ก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น “เอาขนมไปให้พี่หมอเบนซ์” คำตอบของใบหยกทำเหนือสมุทรคันยุบยิบในใจไม่น้อย มันจะเป็นไปได้ไหมหากเป็นเหนือสมุทรที่เป็นเจ้าของขนมกล่องนั้น “กูไปด้วย” เหนือสมุทรพูดขึ้นก่อนจะรีบเดินมาหาใบหยกเพราะเหนือสมุทรไม่มีทางปล่อยให้ใบหยกไปคนเดียว ถึงตอนนี้ใบหยกจะรู้สึกไม่พอใจกับการกระทำของเหนือสมุทรแต่ก็พูดอะไรไม่ได้เพราะเหนือสมุทรคงไม่มีทางยอมฟัง รั้นจะไปแต่กับเธอให้ได้ “สมุทรจะมาทำไมก็ไม่รู้” ใบหยกบ่นอุบอิบเพราะเธออยากคุยกับพี่หมอเบนซ์เพียงสองคนเท่านั้น “ก็มาเป็นเพื่อนมึงไง” คนหน้ามึนตอบกลับมาหน้าตายโดยไม่รู้เลยว่าอีกคนกำลังไม่พอใจ “รอเราตรงน