เฮือก แฮ่กๆ
ฉันรีบหอบอากาศเข้าทั้งทางปากและจมูกเมื่อยูกิปลดปล่อยริมฝีปากนั้น
“เธอเป็นแผลตรงไหนอีกหรือเปล่า”
สายตาโลมเลียพร้อมคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบถูกส่งออกมา มือไม้เขาไม่เคยหยุดนิ่ง ยังคงลูบไล้ไต่เต้าขึ้นมาเรื่อยๆ และคว้าหมับเข้ากับ…
“อ๊ะ อื้อ เจ็บ” ยูกิเคล้นคลึงหน้าอกที่ล้นมือหนาใหญ่ของเขา ทำให้ขนในกายฉันลุกชัน ความเย็นของอุณหภูมิแอร์ไม่ได้ช่วยให้ฉันใจเย็นตามสภาพอากาศเลยสักนิด กลับทำให้ร่างกายฉันรุ่มร้อนและปั่นป่วนไปหมด
“หยุดไม่ได้แล้ว ไฉ่หง” คำพูดเห็นแก่ตัวถูกส่งออกมาจากปากหนา
เขาเอาแต่ลากไล้ริมฝีปากสะเปะสะปะไปทั่วเนินหน้าอกที่ตอนนี้เปลือยเปล่าเพราะเขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตนั้นออกไปหมดแล้ว
“อ้ะ ยูกิ หยุด อื้อ” เกลียดที่สุดเวลาจะหยุดเขาและมีเสียงน่าอายนั่นหลุดออกมาด้วยทุกครั้ง “บอกแล้วไง มันหยุดไม่ได้แล้ว”
เขามันบ้า! ยูกิบ้าไปแล้วแน่ๆ ตอนแรกฉันคิดว่าเขาแค่จะจบลงที่ลิ้นตอนเลียแผลปริ
