Rrr
เสียงโทรศัพท์ไอ้เทียนดังลั่นห้อง ทำให้ผมเหลือบตามอง
“เบอร์ใครวะ” ไอ้เทียนสบถเล็กน้อยก่อนกดรับสาย
“ครับ ว่ายังไงนะครับ ครับ โรงพยาบาลไหนครับ”
กึก คิ้วผมกระตุกถี่รัว เมื่อได้ยินคำว่า ‘โรงพยาบาล’ หลุดจากปากไอ้เทียน
หวังว่าคงไม่ใช่...
“ครับ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้ ฝากน้องสาวผมด้วยนะครับ”
ฉิบ!!
อย่างที่คิดไว้เลย ยัยบ้านั่นไปทำอิท่าไหนถึงได้เข้าโรงพยาบาลอีกแล้ววะ
“ไฉ่หง?” ผมแกล้งเอ่ยถามทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าคำตอบคืออะไร
“อือ กูยืมลูกน้องมึงขับรถพากูไปโรงพยาบาลxxx ที”
ผมรีบยกมือห้ามไอ้มอม้าที่กำลังจะทำตามคำสั่งไอ้เทียน
“ไม่ต้อง กูไปเอง” พูดจบก็รีบคว้ากุญแจรถตรงดิ่งไปจุดหมายทันที
@โรงพยาบาลxxx ห้อง 407
“ตอนนี้คนไข้หลับไปแล้วนะคะ ร่างกายเธอบอบช้ำมาก ทางเราคาดว่าเธออาจจะโดน...” พยาบาลยังพูดไม่ทันจบประโยค ผมรีบขึงตาดุใส่เธอ เรื่องนี้ผมจะเป็นคนบอกไอ้เทียนเอง
“อะไรครับ พูดต่อสิ!” ไอ้เทีย
