22

1396 คำ

22 ปิยะหันมายิ้มกับสายสุนีย์ด้วยสายตาที่รู้กันหลังจากที่ได้ยินคำตอบของน้องสาว หากจันยาวีร์ตอบว่าไม่ไป มีหวังงานนี้เขาต้องลากน้องสาวไปตามที่อยู่นั้นเองแน่นอน ไม่เช่นนั้นแล้วเขาอาจจะเดือดร้อนได้ “มึงอย่าลืมไปตามที่เค้านัดล่ะ มึงไม่ไปกูจะเดือดร้อนเอาได้” ปิยะพลั้งปากพูดออกไป คำพูดของพี่ชายชวนให้จันยาวีร์เกิดความสงสัยขึ้นมาทันใด “ทำไมพี่ต้องเดือดร้อนด้วยล่ะ?” เธอย้อนถามกลับไป ปิยะอ้ำอึ้งเล็กน้อยแต่ก็หาทางเอาตัวรอดได้สำเร็จ “เอ้า!!...ถ้ามึงไม่ไปตามนัด คุณคนนั้นเค้าก็อาจจะมาต่อว่ากูได้ว่า กูไม่ยอมบอกมึง มึงเลยไม่ไปตามนัด ครั้งหน้าถ้าเค้ามาอีกเค้าก็ต้องต่อว่ากูหรือไม่ก็แม่อาจจะเสียลูกค้าไปเลยก็ได้” คำตอบของปิยะทำให้ความสงสัยของน้องสาวหมดไป จริงอย่างที่พี่ชายพูด หากไม่ไปมารดาของเธออาจจะต้องเสียลูกค้าเพราะลูกค้าคนนี้เป็นลูกค้าของมารดา รายได้ก็ต้องหดหายตามไปด้วย “แป้งไปอยู่แล้วจ้ะ พี่ยะไม่ต้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม