19

1301 คำ

19 “อย่าใจอ่อนกับไอ้ยะมันมากนักนะ มันเป็นพี่ชายก็จริงแต่ทำตัวเหมือนน้องมากกว่า เป็นที่พึ่งให้พ่อแม่ ให้น้องไม่ได้เลย หัดสู้ หัดรู้จักหลบรู้จักหลีก หัดใช้สมองซะบ้างจะได้ไม่ถูกมันรังแกเอา ฉันสอนแกตั้งกี่ครั้งแล้วไม่รู้จักจำ ฉันมาช่วยแกไม่ได้ทุกครั้งนะนังแป้ง” “แป้งรู้จ้ะ แป้งจะพยายามค่ะ” “ไม่ใช่แค่พยายามแต่ต้องทำให้ได้ ไม่อย่างนั้นแกแย่แน่ ไอ้ยะมันกลับมาบ้านคราวนี้พกเมียกลับมาบ้านด้วย ท่าทางจะร้ายไม่เบา งานก็ต้องหนักที่แกกับอามาลีชัวร์ เลี้ยงพี่ชายแถมต้องมานั่งเลี้ยงเมียมันอีก ไอ้ยะมันรู้นี่ว่าไม่มีใครว่ามันได้เพราะมีอาเกริงเข้าข้าง เป็นฉันนะ ฉันไล่ตะเพิดมันออกไปจากบ้านแทบไม่ทัน แต่ฉันรู้ว่าแกไม่ทำอย่างนั้น เพราะฉะนั้นแกต้องระวังตัว ระวังเงินในกระเป๋าให้ดีดีก็แล้วกัน มีอะไรก็โทรมาหาฉันได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง อย่างไอ้ยะมันต้องเจอกับฉันมันถึงจะสมน้ำสมเนื้อ” ประภาพรรณร่ายยาว ความดี ความใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม